Hepsi antik İran'da kullanılan piretrin adı verilen böcek öldürücüleri içerir.Bugün bunları bit şampuanlarında kullanıyoruz.
Bilim insanları tarafından güvenli olmadığı düşünülen maddelere maruz kalmanın nasıl sınırlanacağını ele aldığımız JSTOR Daily'nin detoks serisine hoş geldiniz.Şu ana kadar sütte alev geciktiricileri, suda plastikleri, dijital detoksifikasyonda plastikleri ve kimyasalları ele aldık.Bugün bit şampuanının kökenini antik İran'a kadar takip ediyoruz.
Son birkaç yıldır ülke genelindeki okullar saç biti istilasıyla mücadele ediyor.2017 yılında Harrisburg, Pensilvanya'da 100'den fazla çocukta bit tespit edildi ve okul bölgesi bunu "eşi benzeri görülmemiş" olarak nitelendirdi.Ve 2019'da Brooklyn Okulu'nun Sheepshead Körfezi bölümündeki bir okul bir salgın bildirdi.Her ne kadar Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri genel olarak bitlerin sağlığa zararlı olmadığına inansa da büyük bir soruna neden olabilirler.Bitlerden ve larvalardan (küçük yumurtalarından) kurtulmak için saçınızı böcek ilacı içeren bir şampuanla yıkamanız gerekir.
Reçetesiz şampuanların çoğunda bulunan böcek öldürücü bileşenler, piretrum veya piretrin adı verilen bir bileşik içerir.Bileşik, solucan otu, piretrum ve krizantem (genellikle krizantem veya krizantem olarak adlandırılır) gibi çiçeklerde bulunur.Bu bitkiler doğal olarak böceklere karşı toksik olan altı farklı ester veya piretrin-organik bileşik içerir.
Yüzlerce yıl önce bu çiçeklerin böcek öldürücü etkisi olduğu fark edilmişti.1800'lü yılların başında İran piretrumu krizantem bitlerden kurtulmak için kullanıldı.Bu çiçekler ticari olarak ilk kez 1828'de Ermenistan'da yetiştirildi ve yaklaşık on yıl sonra Dalmaçya'da (bugünkü Hırvatistan) yetiştirildi.Çiçekler Birinci Dünya Savaşı'na kadar üretildi.Bu bitki sıcak iklimlerde iyi performans gösterir.1980'lerde piretrum üretiminin yılda yaklaşık 15.000 ton kuru çiçek olduğu tahmin ediliyordu; bunların yarısından fazlası Kenya'dan, geri kalanı ise Tanzanya, Ruanda ve Ekvador'dan geliyordu.Üretimine dünya çapında yaklaşık 200.000 kişi katılıyor.Çiçekler elle toplanır, güneşte veya mekanik olarak kurutulur ve daha sonra toz haline getirilir.Her çiçek ağırlıkça yaklaşık 3 ila 4 mg piretrin -1 ila 2% içerir ve yılda yaklaşık 150 ila 200 ton pestisit üretir.Amerika Birleşik Devletleri 1860 yılında barut ithal etmeye başladı ancak yerli ticari üretim çabaları başarılı olmadı.
İlk zamanlarda piretrum toz olarak kullanılıyordu.Ancak 19. yüzyılın başlarından itibaren gazyağı, hekzan veya benzeri solventlerle karıştırılarak sıvı sprey haline getirilmesi tozdan daha etkili olmuştur.Daha sonra çeşitli sentetik analoglar geliştirildi.Bunlara piretroidler (piretroidler) denir ve bunlar piretroidlere benzer yapıya sahip olan ancak böcekler için daha toksik olan kimyasallardır.1980'lerde bitkileri korumak için dört piretroid kullanıldı: permetrin, sipermetrin, dekametrin ve fenvalerat.Bu yeni bileşikler daha güçlüdür ve daha uzun süre dayanır; dolayısıyla çevrede, mahsullerde, hatta yumurtalarda ve sütte bile varlığını sürdürebilirler.1000'den fazla sentetik piretroid geliştirildi, ancak şu anda Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanımda olan on ikiden az sentetik piretroid var.Piretroidler ve piretroidler, ayrışmalarını önlemek ve öldürücülüğü arttırmak için sıklıkla diğer kimyasallarla kombinasyon halinde kullanılır.
Yakın zamana kadar piretroidlerin insanlar için oldukça güvenli olduğu düşünülüyordu.Özellikle evde böcekleri kontrol etmek için üç piretroid bileşiği deltametrin, alfa-sipermetrin ve permetrin kullanılması tavsiye edilir.
Ancak son araştırmalar piretroidlerin tehlikesiz olmadığını buldu.Böcekler için omurgalılara göre 2250 kat daha toksik olmalarına rağmen insanlar üzerinde zararlı etkileri olabilir.Iowa Üniversitesi'ndeki bilim adamları, vücudun piretroidleri nasıl parçaladığını anlamak için 2.000 yetişkinin sağlık verilerini incelediklerinde, bu kimyasalların kardiyovasküler hastalık riskini üç katına çıkardığını buldular.Önceki araştırmalar ayrıca piretroidlere uzun süre maruz kalmanın (örneğin bunları paketleyen kişilerde) baş dönmesi ve yorgunluk gibi sağlık sorunlarına neden olabileceğini bulmuştur.
Piretroidlerle doğrudan çalışan kişilerin yanı sıra, insanlar piretroidlerle esas olarak gıda yoluyla, ilaçlanmış meyve ve sebzeleri yiyerek veya evlerine, çimlerine ve bahçelerine ilaçlama yapılmışsa onlarla temasa geçerler.Ancak günümüzün piretroid pestisitleri dünyada en yaygın kullanılan ikinci pestisittir.Bu, insanların saçlarını piretrum içeren şampuanla yıkama konusunda endişelenmeleri gerektiği anlamına mı geliyor?Az miktarda yıkamanın insanlara zarar vermesi muhtemel değildir, ancak evlere, bahçelere ve sivrisineklerin yoğun olduğu alanlara ilaçlama yapmak için kullanılan pestisit şişelerinin içindekileri kontrol etmekte fayda var.
JSTOR akademisyenler, araştırmacılar ve öğrenciler için dijital bir kütüphanedir.JSTOR Daily okuyucuları makalelerimizin arkasındaki orijinal araştırmaya JSTOR üzerinden ücretsiz olarak erişebilirler.
JSTOR Daily, güncel olaylar hakkında arka plan bilgisi sağlamak için JSTOR'daki (akademik dergiler, kitaplar ve diğer materyallerden oluşan dijital bir kütüphane) bursları kullanır.Hakemli araştırmalara dayanan makaleler yayınlıyoruz ve bu araştırmayı tüm okuyuculara ücretsiz olarak sunuyoruz.
JSTOR, akademik performansı korumak ve araştırma ve öğretimi sürdürülebilir bir şekilde ilerletmek için akademinin dijital teknolojiyi kullanmasına yardımcı olan ITHAKA'nın (kar amacı gütmeyen kuruluş) bir parçasıdır.
©Ithaca.her hakkı saklıdır.JSTOR®, JSTOR logosu ve ITHAKA®, ITHAKA'nın tescilli ticari markalarıdır.