Allium Leaf Miner มีถิ่นกำเนิดในยุโรป แต่ถูกค้นพบในเพนซิลเวเนียในปี 2558 มันเป็นแมลงวันที่ตัวอ่อนกินพืชสกุล Allium รวมถึงหัวหอม กระเทียม และกระเทียม
นับตั้งแต่มาถึงสหรัฐอเมริกา มันก็แพร่กระจายไปยังนิวยอร์ก คอนเนตทิคัต แมสซาชูเซตส์ แมริแลนด์ และนิวเจอร์ซีย์ และถือเป็นภัยคุกคามทางการเกษตรที่สำคัญทีมนักวิจัยที่นำโดย Cornell ได้ทำการทดสอบภาคสนามกับส่วนผสมออกฤทธิ์ 14 ชนิดในยาฆ่าแมลง และนำไปใช้ในหลากหลายวิธีเพื่อทำความเข้าใจตัวเลือกการรักษาที่ดีที่สุด
การค้นพบของนักวิจัยได้รับการอธิบายไว้ในการศึกษาที่ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 13 มิถุนายนใน "วารสารกีฏวิทยาเศรษฐกิจ" เรื่อง "ผู้ขุดเพื่อการจัดการ Alliums: โรคอุบัติใหม่และศัตรูพืชของพืช Allium ในอเมริกาเหนือ"
ทีมวิจัยที่นำโดยผู้เขียนอาวุโส Brian Nault ศาสตราจารย์ด้านกีฏวิทยาที่ Cornell Agricultural Technology และหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการแมลงใบ Allium ชั้นนำในสหรัฐอเมริกา ค้นพบสารเคมีกำจัดศัตรูพืชแบบดั้งเดิมหลายชนิด ซึ่งมีผลดีที่สุดต่อแมลงที่รุกราน
Nault กล่าวว่า: “ในฟาร์มออร์แกนิกที่ไม่ได้ใช้เครื่องมือการจัดการที่มีประสิทธิภาพ เช่น ยาฆ่าแมลงสังเคราะห์ ปัญหาของสารกำจัดวัชพืชอัลเลียมมักจะรุนแรงกว่า”
Phytomyza Gymnostoma (Phytomyza Gymnostoma) มีสองรุ่นต่อปีและตัวเต็มวัยจะปรากฏในเดือนเมษายนและกลางเดือนกันยายนในฤดูร้อน หัวหอมส่วนใหญ่จะเติบโต และมีการหยุดชั่วคราวระหว่างสองรอบนี้ ซึ่งทำให้พืชผลสามารถหลบหนีจากศัตรูพืชได้ในทำนองเดียวกัน หัวหัวหอมจะพองตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งทำให้เวลาของผู้ใบไม้ไม่สามารถหาอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ในบรรดาคนงานเหมืองที่เป็นผู้ใหญ่ พืชผลที่มีใบสีเขียวถูกคุกคามมากที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกา ฤดูใบไม้ผลิประกอบด้วยกระเทียมหอม ต้นหอม และกระเทียม และฤดูใบไม้ร่วงประกอบด้วยต้นหอมและกระเทียมหอมอัลลีเนียมป่าที่มีอายุสองชั่วอายุคนอาจกลายเป็นแหล่งกักเก็บการเจริญเติบโตของแมลงได้
ตัวอ่อนจะเริ่มออกหาอาหารบนยอดพืชและอพยพไปที่ฐานเพื่อกลับขึ้นมาตัวอ่อนสามารถทำลายเนื้อเยื่อหลอดเลือด ทำให้เกิดการติดเชื้อแบคทีเรียหรือเชื้อรา และทำให้เน่าเปื่อยได้
ทีมวิจัยได้ทดสอบกลยุทธ์การจัดการต่างๆ ด้วยหัวหอม กระเทียมต้น และต้นหอมในรัฐเพนซิลวาเนียและนิวยอร์กในปี 2018 และ 2019 การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงที่เป็นสารเคมี (ไดเมทิลฟูแรน ไซยาโนไซยาโนอะคริโลไนไตรล์ และสปิโนซิน) เป็นวิธีการที่สม่ำเสมอและมีประสิทธิภาพมากที่สุด โดยช่วยลดความเสียหายได้ถึง 89% และ กำจัดแมลงได้ถึง 95%ไดคลอโรฟูแรนและไซยาโนไซยาโนอะคริโลไนไตรล์ที่ใช้เทคนิคการให้น้ำแบบหยดไม่ได้ผล
ยาฆ่าแมลงอื่นๆ (อะบาเม็กติน พาราเซตามอล ไซโปรมาซีน อิมิดาโคลพริด แลมบ์ดา ไซฮาโลทริน เมโทมิล และสปิโนซิน) ก็ลดความหนาแน่นของสารกำจัดศัตรูพืชอัลเลียมเช่นกันSpinosyn ถูกนำไปใช้กับรากเปล่าหรือปลั๊กเพื่อกระตุ้นการทำงานของพืช ช่วยลดความเสียหายของแมลงหลังการปลูกถ่ายได้ถึง 90%
แม้ว่าผู้ขุดหัวหอมอัลลีเนียมยังไม่กลายเป็นปัญหาเกี่ยวกับหัวหอมจนถึงตอนนี้ นักวิจัยและเกษตรกรกังวลว่าพวกมันอาจกลายเป็นปัญหาได้หากพวกมันถูกยึดเกาะและอพยพไปทางตะวันตก (ซึ่งเป็นพืชหลักของหัวหอม)แนทกล่าวว่า “นี่เป็นปัญหาใหญ่สำหรับอุตสาหกรรมหัวหอมของอเมริกามาโดยตลอด”