تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی (PGRs) که معمولاً برای کاهش خطر سکونت در محصولات سرسبز استفاده می‌شوند، ابزاری حیاتی برای کمک به رشد ریشه و مدیریت پنجه‌زنی در محصولات غلات هستند.
و این بهار، جایی که بسیاری از محصولات پس از زمستان مرطوب با مشکل مواجه هستند، نمونه خوبی از زمانی است که تولیدکنندگان از استفاده صحیح و تاکتیکی از این محصولات بهره مند می شوند.
دیک نیل، مدیر فنی هاچینسونز می گوید: «محصولات گندم امسال در همه جا وجود دارد.
"هر گونه محصولی که در ماه سپتامبر و اوایل اکتبر حفاری شود، احتمالاً می تواند از نظر برنامه PGR، با تمرکز بر کاهش اسکان، به عنوان یک نرمال در نظر گرفته شود."
اغلب تصور می شود که PGR ها تیلرهای بیشتری ایجاد می کنند، اما اینطور نیست.به گفته آقای نیل، پنجه ها با تولید برگ و این با زمان حرارتی مرتبط است.
اگر محصولات تا نوامبر که عملاً در ماه دسامبر ظاهر می شوند، حفاری نشوند، زمان حرارتی کمتری برای تولید برگ و پنجه خواهند داشت.
اگرچه هیچ مقدار تنظیم‌کننده رشد باعث افزایش تعداد پنجه‌های گیاه نمی‌شود، اما می‌توان از آن‌ها همراه با نیتروژن اولیه به‌عنوان راهی برای نگهداری بیشتر پنجه‌ها برای برداشت استفاده کرد.
همچنین، اگر گیاهان جوانه‌های پنجه‌ای داشته باشند که آماده ترکیدن هستند، می‌توان از PGR برای تشویق رشد آن‌ها استفاده کرد، اما تنها در صورتی که جوانه پنجه واقعاً آنجا باشد.
موثرترین راه برای انجام این کار، متعادل کردن پنجه ها با سرکوب تسلط اپیکال و ایجاد رشد بیشتر ریشه است، که PGR ها در صورت استفاده زود هنگام (قبل از مرحله رشد 31) می توانند برای انجام آن استفاده شوند.
با این حال، بسیاری از PGR ها را نمی توان قبل از مرحله رشد 30 استفاده کرد، آقای نیل توصیه می کند، بنابراین تأییدیه های روی برچسب را بررسی کنید.
برای جو مانند گندم در مرحله رشد 30 عمل کنید، اما مراقب جهش رشد برخی از محصولات باشید.سپس در 31، دوزهای بالاتر پروهگزادیون یا ترینگزاپاک اتیل، اما بدون 3C یا Cycocel.
دلیل این امر این است که جو همیشه از Cycocel برگشت می‌کند و می‌تواند با استفاده از کلرمکوات اقامت بیشتری ایجاد کند.
سپس آقای نیل همیشه جو زمستانه را در مرحله رشد 39 با یک محصول مبتنی بر اسید 2-کلرواتیل فسفونیک به پایان می رساند.
در این مرحله، جو تنها در 50 درصد ارتفاع نهایی خود قرار دارد، بنابراین اگر در اواخر فصل رشد زیادی داشته باشد، می توانید گرفتار شوید.
تری‌نگزاپاک اتیل مستقیم نباید بیش از 100 میلی‌لیتر در هکتار برای دستیابی به دستکاری بسیار خوب جمعیت پنجه استفاده شود، اما این امر گسترش ساقه گیاه را تنظیم نمی‌کند.
در عین حال، گیاهان به دوز سفت نیتروژن نیاز دارند تا پنجه ها رشد کنند، فشار بیاورند و متعادل شوند.
آقای نیل پیشنهاد می کند که او شخصاً از کلرمکوات برای اولین برنامه دستکاری تیلر PGR استفاده نمی کند.
با حرکت به سمت کاربرد مرحله دوم PGR ها، پرورش دهندگان باید بیشتر به دنبال تنظیم رشد رشد ساقه باشند.
آقای نیل هشدار می دهد: «تولیدکنندگان امسال باید مراقب باشند، زیرا وقتی گندم دیر حفاری شده بیدار می شود، این کار را انجام می دهد.
به احتمال زیاد برگ سه می تواند به مرحله رشد 31 برسد و نه 32، بنابراین پرورش دهندگان باید به دقت برگ در حال ظهور در مرحله رشد 31 را شناسایی کنند.
استفاده از مخلوط در مرحله رشد 31 باعث می شود که گیاهان بدون کوتاه کردن بیش از حد از استحکام ساقه خوبی برخوردار باشند.
او توضیح می‌دهد: «من از پروهگزادیون، تری‌نگزاپاک اتیل یا مخلوطی با حداکثر 1 لیتر در هکتار کلرمکوات استفاده می‌کنم.
استفاده از این برنامه ها به این معنی است که در آن زیاده روی نکرده اید و PGR ها به جای کوتاه کردن آن، کارخانه را همانطور که در نظر گرفته شده تنظیم می کنند.
آقای نیل می‌گوید: «محصولات مبتنی بر 2-کلرواتیل فسفونیک اسید را در جیب پشتی نگه دارید، زیرا نمی‌توانیم مطمئن باشیم که رشد بهار در آینده چه خواهد شد.
اگر هنوز رطوبت در خاک وجود داشته باشد و هوا گرم باشد، با روزهای طولانی رشد، محصولات دیررس ممکن است رشد کنند.
کاربرد اختیاری در اواخر فصل برای مقابله با افزایش خطر سکونت ریشه در صورت رشد سریع گیاه دیررس در خاک مرطوب
آقای نیل هشدار می دهد، با این حال، هرچه که هوای بهار ایجاد کند، محصولاتی که دیر حفاری شده اند، صفحه ریشه کوچکتری خواهند داشت.
بزرگترین خطر در سال جاری، محل سکونت ریشه خواهد بود و نه محل سکونت ساقه، زیرا خاک در حال حاضر در شرایط ساختاری نامناسبی قرار دارد و ممکن است تنها به ریشه های نگهدارنده بپردازد.
این جایی است که تامین استحکام ساقه ضروری است، به همین دلیل است که فقط استفاده ملایم از PGR ها تنها چیزی است که آقای نیل در این فصل توصیه می کند.
او هشدار می دهد: «منتظر نمانید و ببینید و سپس سنگین باشید."تنظیم کننده های رشد گیاه دقیقاً همین هستند - کوتاه کردن کاه هدف اصلی نیست."
پرورش دهندگان باید ارزیابی کنند و به فکر داشتن تغذیه کافی در زیر گیاه باشند تا بتوانند همزمان آنها را حفظ و مدیریت کنند.
تنظیم کننده های رشد گیاهی (PGRs) سیستم هورمونی گیاه را هدف قرار می دهند و می توانند برای تنظیم رشد گیاه استفاده شوند.
تعدادی از گروه های شیمیایی مختلف وجود دارد که گیاهان را به روش های مختلف تحت تأثیر قرار می دهند و تولیدکنندگان همیشه قبل از استفاده از هر محصول باید برچسب آن را بررسی کنند.