De ecosysteemmoordenaar Fipronil is giftiger dan eerder werd gedacht en wordt aangetroffen in waterwegen in de Verenigde Staten 27 oktober 2020
Uit de US Geological Survey is gebleken dat mengsels van pesticiden wijd verspreid zijn in Amerikaanse rivieren en beken 24 september 2020
Modemoordenaar: uit het rapport blijkt dat de kledingindustrie de belangrijkste factor is die het verlies aan biodiversiteit veroorzaakt 17 september 2020
Arctische gletsjers vangen pesticiden en andere milieuverontreinigende stoffen op als gevolg van de mondiale drift, en laten schadelijke chemicaliën vrij wanneer de opwarming van de aarde smelt.20 augustus 2020
Gestrande dolfijnen in het oostelijke kustgebied zijn ziek en besmet met pesticiden, plastics, ontsmettingsmiddelen en zware metalen 19 augustus 2020
Actie ondernemen!Vertel Evian dat hij de wereldwijde transitie naar biologisch moet ondersteunen om de integriteit van zijn zuiverheidseisen te beschermen 27 juli 2020
De gecombineerde effecten van blootstelling aan pesticiden en klimaatverandering beschadigen koraalrifvissen ernstig 21 juli 2020
Volgens de USGS overschreden een of meer pesticiden in 56% van het water in de bemonsterde stromen ten minste één federale norm voor waterorganismen.Veel van deze pesticiden worden ook in verband gebracht met een reeks gezondheidseffecten voor mens en milieu, waaronder kanker, geboorteafwijkingen en neurologische en reproductieve gezondheidseffecten.Het volgende onderzoek benadrukt de impact van pesticiden op de waterkwaliteit, de menselijke gezondheid en het milieu.
National Water Quality: The Ecological Health of National Rivers, 1993-2005, het rapport uit 2013 uitgegeven door de US Geological Survey “gebaseerd op de status van de biologische gemeenschap gerelateerd aan belangrijke fysische en chemische factoren (zoals mate). Evalueer de hydrologische veranderingen en concentraties van voedingsstoffen en andere opgeloste verontreinigende stoffen.Algen, macro-invertebraten en vissen kunnen de gezondheid van de rivier rechtstreeks meten, omdat ze enkele weken tot meerdere jaren in de rivier leven. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de impact van veranderingen in hun chemische en fysieke omgeving voortdurend geïntegreerd.De conclusie van het rapport is: “Wanneer we proberen de redenen voor de achteruitgang van de gezondheid van rivieren te begrijpen, moeten naast veranderingen in de stroming ook de mogelijke effecten van voedingsstoffen en pesticiden in overweging worden genomen, vooral in agrarische en stedelijke omgevingen.”Volgens de auteur wordt slechts een vijfde van de stromen in landbouw- en stedelijke gebieden als gezond beschouwd.Deze stromen hebben doorgaans een meer natuurlijke stroming, terwijl wegen en boerderijen minder vervuild afvoerwater produceren.
Het voorkomen van pesticiden in water en sedimenten verzameld in amfibiehabitats in de Verenigde Staten in 2009–2010.Deze studie, uitgevoerd door de US Geological Service in 2012, onderzocht Californië tussen 2009 en 2010. Informatie over 11 locaties in de staat en 18 locaties elders.Gebruik gaschromatografie/massaspectrometrie om 96 pesticiden in watermonsters te analyseren.In één of meer van de 54 watermonsters werden in totaal 24 pesticiden gedetecteerd, waaronder 7 fungiciden, 10 herbiciden, 4 pesticiden, 1 synergist en 2 afbraakproducten van pesticiden.Door gebruik te maken van versnelde oplosmiddelextractie en gelpermeatiechromatografie om accumulatie van zwavel en koolstof/aluminiumoxide te verwijderen. Vaste fase-extractiekolom om storende sedimentmatrix te verwijderen. Er werden 94 pesticiden in bedsedimentmonsters geanalyseerd.In rivierbodemsedimenten werden 22 pesticiden gedetecteerd in één of meer monsters, waaronder 9 fungiciden, 3 pyrethroïde insecticiden, p,p'-dichloordifenyltrichloorethaan (p, p'-DDT) en de belangrijkste afbraakproducten ervan, en verschillende herbiciden.Het rapport uitgegeven door de United States Geological Service “Het voorkomen van pesticiden in water en sedimenten verzameld uit amfibieënhabitats in de Verenigde Staten van 2009 tot 2010”.
Het probleem van nitraten in het drinkwater in Californië oplossen Het rapport uit 2012 van de Universiteit van Californië Davis (UC Davis) bestudeerde de vier provincies van het Lake Tulare Basin en het Monterey County-gebied in de Salinas Valley.Uit de studie bleek: “Het nitraatprobleem kan tientallen jaren aanhouden.Tot op heden zijn landbouwmeststoffen en dierlijk afval die op landbouwgrond worden toegepast de grootste regionale bronnen van nitraat in het grondwater;het verminderen van de nitraatbelasting is mogelijk, en sommige zijn goedkoper. Een substantiële reductie van de nitraatbelasting op het grondwater zal aanzienlijke economische kosten met zich meebrengen;de directe sanering van de nitraatverwijdering uit grote grondwaterbekkens is kostbaar en technisch niet haalbaar.Integendeel: “pompen en bemesten” en een verbeterd beheer van de grondwateraanvulling. Het is een goedkoop langetermijnalternatief;waterreductieacties (zoals menging, behandeling en alternatieve watervoorziening) zijn het meest kosteneffectief.Naarmate de nitraatvervuiling zich blijft verspreiden, zal in veel gevallen de vermenging steeds minder worden.Veel kleine gemeenschappen kunnen zich geen veilige drinkwaterbehandeling en -voorziening veroorloven.Hogere vaste kosten zullen kleinschalige systemen ernstig aantasten.De meest veelbelovende bron van inkomsten zijn de vergoedingen voor het gebruik van stikstofkunstmest in deze stroomgebieden;Vergoedingen voor het gebruik van stikstofmeststoffen kunnen getroffen kleine gemeenschappen compenseren. Verlaging van de kosten en de impact van nitraatvervuiling;inconsistenties en ontoegankelijkheid van gegevens belemmeren een effectieve en continue evaluatie.Integratie over de hele staat is nodig om verschillende watergerelateerde gegevensverzamelingen te integreren die door veel staten en lokale instanties worden uitgevoerd
Een regressiemodel voor het schatten van de concentratie van atrazine en desethylatrazine in ondiep grondwater in landbouwgebieden in de Verenigde Staten.Deze studie, gepubliceerd in de Journal of Environmental Quality in 2012, gebruikte een model om ondiep grondwater in potentiële landbouwomgevingen te voorspellen. De totale concentratie van atrazine en het afgebroken deethylatrazine (DEA).Overal in de Verenigde Staten.Uit de resultaten blijkt dat slechts ongeveer 5% van de landbouwgebieden een kans van meer dan 10% heeft om het maximale USEPA-niveau van 3,0 μgL aan verontreinigende stoffen te overschrijden.
De algenbloei op Lake Erie, veroorzaakt door landbouw- en meteorologische trends, vestigt een record en is in lijn met de verwachte toekomstige omstandigheden.De studie, gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences in 2012, concludeerde het volgende: “Langetermijntrends in landbouwpraktijken en fosforbelasting in het westen. De toename is consistent.In het stroomgebied van het meer zorgden deze trends, gecombineerd met de meteorologische omstandigheden in het voorjaar van 2011, voor een recordbelasting aan nutriënten.”Kortom, het algenprobleem in Lake Erie wordt veroorzaakt door landbouwpraktijken, vooral door kunstmest.Gebruikt levert dit voeding voor de groei van grote bloemen.Het warmere weer verergert deze situatie, waardoor cyanobacteriën of cyanobacteriën gaan groeien en zich vermenigvuldigen, waardoor toxische effecten ontstaan.De titel “Een recordbrekende studie van de algenbloei van Lake Erie, consistent met verwachte toekomstige omstandigheden veroorzaakt door landbouw- en meteorologische trends” werd gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences.Lees het “Pesticide Removal Daily News” sinds april 2013.
Het lot en transport van glyfosaat en aminomethylfosfonzuur in oppervlaktewater van landbouwbekkens Een artikel in “Pest Management Science” uit 2012 stelde vast dat “glyfosaat en AMPA vaak worden aangetroffen in het oppervlaktewater van vier landbouwbekkens.”De detectiefrequentie en amplitude van elk bassin zijn verschillend en de belasting (als percentage van het gebruik) ligt tussen 0,009 en 0,86%, wat verband kan houden met drie algemene kenmerken: bronintensiteit, afvoer van neerslag en stroompad.”
Glyfosaat en zijn afbraakproducten (AMPA) zijn wijd verspreid in de bodem, oppervlaktewater, grondwater en neerslag in de Verenigde Staten.Het onderzoek uit 2011, gepubliceerd door USGS van 2001 tot 2009, geeft een samenvatting van de water- en sedimentmonsters die tussen 2001 en 2009 zijn verzameld. De concentratie van glyfosaat.Resultaten van 3.606 omgevingen.Uit 1.008 kwaliteitsborgingsmonsters verzameld uit 38 staten en het District of Columbia bleek dat glyfosaat mobieler is dan eerder werd gedacht en op grotere schaal in het milieu wordt verspreid.Glyfosaat wordt veelvuldig aangetroffen in bodem en sediment (91% van het monster), sloten en afvoerputten (71%), neerslag (71%), beken (51%) en grote rivieren (46%).in wetlands (38%) komen grondwater (34%), meren (22%), afvoeren van afvalwaterzuiveringsinstallaties (AWZI) (9%) en grondwater (6%) minder vaak voor.De American Geophysical Union heeft een onderzoek gepubliceerd over de “Wide Distribution of Glyphosate and Its Degradation Products (AMPA) in Soil, Surface Water, Groundwater and Precipitation in the United States, 2001-2009”.
Het voorkomen en lot van glyfosaat en het afbreekbare aminomethylfosfonzuur in de atmosfeer.In 2011 ging dit artikel, gepubliceerd in “Environmental Toxins and Chemicals”, over glyfosaat, het meest gebruikte herbicide en het eerste rapport over het milieuniveau van grote aantasting.Het product produceert aminomethylfosfonzuur (AMPA) op regenachtige en regenachtige dagen. Op regenachtige en regenachtige dagen varieert de detectiefrequentie van glyfosaat van 60% tot 100%.In de lucht- en regenwatermonsters ligt de concentratie glyfosaat in het bereik van <0,01 tot 9,1 ng/m(3) en <0,1 tot 2,5 µg/L… Het is nog niet duidelijk welk percentage glyfosaat in de lucht zal worden geïntroduceerd , maar naar schatting wordt tijdens regenval tot 0,7% van de toepassingen uit de lucht verwijderd.Glyfosaat kan effectief uit de lucht worden verwijderd;er wordt geschat dat een wekelijkse regenval van ≥30 mm gemiddeld 97% van het glyfosaat in de lucht kan verwijderen”
De Environmental Working Group on Hexavalent Chromium in Tap Water in de Verenigde Staten constateerde in het in 2011 uitgebrachte rapport dat, volgens laboratoriumtests, “het leidingwater van 31 van de 35 steden in de Verenigde Staten zeswaardig chroom (of zeswaardig chroom) bevat. .Dit is de kankerverwekkende ‘Eileen Brokovic Chemical’.Het hoogste niveau werd gedetecteerd in Norman, Oklahoma.Honolulu, Hawaii;25 door EWG geteste steden hadden hogere niveaus van kankerverwekkende stoffen dan Californië. Het voorgestelde doel voor de volksgezondheid.De inhoud van kraanwater (90.000 inwoners) uit Norman, Oklahoma is meer dan 200 keer de veiligheidslimiet voorgesteld door Californië.
Van 2005 tot 2006 kwamen azoxystrobin, propiconazool en andere geselecteerde fungiciden voor in Amerikaanse rivieren.In het artikel uit 2011, gepubliceerd in “Water, Air and Soil Pollution”, staat: “Er zijn 103 monsters. Bij 56% werd ten minste één bactericide gedetecteerd, en tot 5 daarvan waren bactericiden.Het werd in één monster aangetroffen en mengsels van bactericiden kwamen vaak voor.Het hoogst gedetecteerde percentage was azoazolon (45 van de 103 monsters).%), gevolgd door metalaxyl (27%), propiconazool (17%), mycotine (9%) en tebuconazool (6%).Het detectiebereik van fungiciden bedraagt ​​0,002 tot 1,15 μg/L.Ja Er zijn aanwijzingen dat het voorkomen van fungiciden seizoensgebonden is, dat het detectiepercentage in de nazomer en vroege herfst hoger is dan in het voorjaar en dat het detectiepercentage hoger is.Op sommige locaties werden fungiciden aangetroffen in alle verzamelde monsters, wat erop wijst dat bepaalde stromen gedurende het seizoen kunnen verschijnen…’
Veranderingen in het gebruik en de incidentie van pesticiden in oppervlaktewater in rijstteeltgebieden in Californië.Deze studie, gepubliceerd door USGS in 2011, “onderzoekde de veranderingen in de waterkwaliteit van Californische rijstvelden, die van groot belang zijn voor de Sacramento/San Joaquin River Delta. Sacramento/San Joaquin River Delta is een belangrijk leefgebied voor veel bedreigde natuurlijke personen.92 pesticiden en afbraakproducten van pesticiden in gefilterde watermonsters werden geanalyseerd met gaschromatografie/massaspectrometrie.In elk monster werden azoxystrobine, azoxystrobine en afbraakproducten van pesticiden gedetecteerd.3,4-DCA (het belangrijkste afbraakproduct van propaan), waarvan de concentraties respectievelijk 136 en 128μg waren./L, clomazon en thiobencarb werden gedetecteerd in meer dan 93% van de watermonsters, de maximale concentratie was 19,4 en 12,4μg /L.Propyleenglycol is aanwezig in 60% van de monsters met een maximale concentratie van 6,5μg/L.
Kwantitatieve analyse van organische fosfaatbestrijdingsmiddelen in stedelijk drinkwater Deze studie, gepubliceerd in het International Journal of Mass Spectrometry in 2011, gebruikte een gevoelige methode om acht organische verbindingen in watermonsters met een ngL-1-concentratie te kwantificeren.Fosfaatbestrijdingsmiddelen.Onderzoekers vonden monocrotofos, imidacloprid, triazofos, attriazine, propanol, quinolol en methazine in organische fosfaten in drinkwater en rioolwater verzameld uit verschillende delen van de stad.
Vergelijking van de afvoer van herbiciden op veldschaal en vervluchtigingsverliezen: een acht jaar durend veldonderzoek.In het artikel uit 2010, gepubliceerd in het tijdschrift ‘Environmental Quality’, werd de afvoer en vervluchtiging van diazepam en metapropamide bestudeerd.De resultaten laten zien dat zelfs als de dampspanningen van de twee herbiciden relatief laag zijn, hun vervluchtigingsverlies aanzienlijk groter is dan het afvoerverlies (<0,007).Het maximale jaarlijkse afvoerverlies van alachloor overschreed nooit de 2,5%, en de afvoer door uitputting overschreed nooit de 3% van de toepassing.Aan de andere kant varieert het cumulatieve vervluchtigingsverlies van het herbicide na 5 dagen van ongeveer 5-63% metolachloor en ongeveer 2-12% van dezine.Bovendien was het vervluchtigingsverlies van herbiciden overdag significant groter dan het dampverlies 's nachts (<0,05).Deze studie bevestigde dat het dampverlies van sommige veelgebruikte herbiciden vaak groter is dan het afvoerverlies.Op dezelfde locatie en met dezelfde beheersmethode zal het dampverlies van herbiciden van jaar tot jaar sterk variëren als gevolg van lokale omgevingsomstandigheden.”
Trends in de concentratie van pesticiden in stedelijke rivieren in de Verenigde Staten.Van 1992 tot 2008 verzamelde het onderzoek uit 2010, gepubliceerd door de United States Geological Survey, monsters van stedelijke rivieren in de Verenigde Staten en controleerde het op de aanwezigheid van “acht herbiciden en één afbraakproduct.”(Simazine, promer, atrazine, des-ethylatrazine”, alachloor, trifluralin, pendimethalin, tebutinol en dakota, en vijf insecticiden en twee afbraakproducten (toxorrif, malathion, diazinon, fipronil, fipronilsulfide, dessulfoxyfipronil en carbaryl). De trendanalyse van herbiciden de resultaten laten zien dat veel belangrijke trends, zowel omhoog als omlaag, variëren in de manier waarop ze veranderen, afhankelijk van de periode, regio en herbicide.
In 2002-2005 werden antropogene organische verbindingen in negen gemeenschapswatersystemen uit beken onttrokken.Uit het onderzoek dat in 2008 door de United States Geological Survey (USGS) werd gepubliceerd, bleek dat “ongeveer de helft (134) van de verbindingen minstens één keer werd gedetecteerd in bronwatermonsters.Typisch werden 47 verbindingen (in 10% of meer) monsters) en 6 verbindingen (chloroform, r-dezine, octazine, metolachloor, desethylatrazine en hexahydrohexamethylcyclopentabenzopyridine) gedetecteerd in meer dan de helft van de HHCB-monsters.is de meest voorkomende stof op vijf locaties van elke locatie (het hele jaar door).De vondst van chloroform, aromatische koolwaterstof HHCB en acetylhexamethyltetraline (AHTN) duidt op afvalwaterlozingen in de bovenloop van het bekken. Er bestaat een verband tussen het voorkomen en bestaan ​​van de herbiciden.De herbiciden attriazine, simazine en metolachloor zijn ook de meest aangetroffen verbindingen.Deze herbiciden en de afbraakproducten van verschillende andere veel voorkomende herbiciden zijn gewoonlijk gerelateerd aan de moederverbinding. Testen bij vergelijkbare of hogere concentraties.Het bevat meestal een mengsel van twee of meer verbindingen.Het totale aantal verbindingen en hun totale c Naarmate het aantal stedelijke en landbouwgronden in het stroomgebied toeneemt, neemt de concentratie van het monster gewoonlijk toe.
Van 1991 tot 2004 de waterkwaliteit van binnenlandse putten in grote watervoerende lagen in de Verenigde Staten.Dit is het artikel uit 2008 gepubliceerd door de United States Geological Survey (USGS) als onderdeel van het National Water Quality Assessment Program.“De watermonsters zijn genomen in de periode 1991-2004.Verzameld uit huishoudelijke bronnen (drinkwater uit particuliere bronnen gebruikt in huishoudens) om verontreinigende stoffen in drinkwater te analyseren.Volgens de definitie van de Wet Veilig Drinkwater worden verontreinigende stoffen beschouwd als alle stoffen in het water… Er zijn er in totaal ongeveer 23.% Van de putten heeft ten minste één verontreinigende stof waarvan de concentratie groter is dan MCL of HBSL.Op basis van de analyse van monsters uit 1389 putten zijn de meeste verontreinigende stoffen in deze monsters gemeten…’
Een wetenschappelijk overzicht van het geologisch onderzoek van het Chesapeake Bay-ecosysteem in de Verenigde Staten en de betekenis ervan voor milieubeheer.Dit artikel, gepubliceerd door USGS in 2007, wordt als volgt samengevat: “Veranderingen in landgebruik, waterkwaliteit in het bekken, inclusief voedingsstoffen, sedimenten en verontreinigende stoffen;In termen van langetermijnveranderingen in de waterkwaliteit van het estuarium is de habitat van het estuarium geconcentreerd in onderwaterplanten en getijdenmoerasgebieden, evenals in factoren die de vis- en watervogelpopulaties beïnvloeden.”… “Synthetische organische pesticiden en bepaalde afbraakproducten zijn in het grondwater en de stromen van het Golfbekken terechtgekomen. Het wordt op grote schaal gedetecteerd.De meest voorkomende pesticiden zijn herbiciden die worden gebruikt in maïs, sojabonen en kleine granen.Pesticiden worden ook in steden aangetroffen.Pesticiden bestaan ​​het hele jaar door, maar de veranderingen in hun concentratie weerspiegelen de toegepaste hoeveelheid en de kenmerken die hun migratie beïnvloeden;Opkomende verontreinigende stoffen zoals medicijnen en hormonen zijn ook aangetroffen in het Golfbekken, met de hoogste hoeveelheid in gemeentelijk rioolwater.
Landbouwpesticiden en bepaalde afbraakproducten in de vijf getijdengebieden en stammen van de Chesapeake Bay in de Verenigde Staten.In het artikel dat in 2007 in “Environmental Toxicology and Chemistry” werd gepubliceerd, werden landbouwpesticiden in vijf getijdengebieden bestudeerd: “In het vroege voorjaar van 2000 werden oppervlaktewatermonsters verzameld op 18 locaties in de Chesapeake Bay.Analyse van pesticiden.In 2004 werden 61 weerstations in verschillende getijdengebieden gekarakteriseerd als 21 pesticiden en 11 afbraakproducten, waarvan er drie zich op het agrarische schiereiland Del Mar bevinden: Chester River, Nantic River en Pocomok River. Twee gebieden bevinden zich in het westen van het schiereiland. stad.Kusten: Rhode River, Procyon en Lower Mobok Bay, inclusief de Hou River en Pokson River.In deze twee onderzoeken werden herbiciden en hun afbraakproducten het vaakst aangetroffen. In 2000 werden pyrazine en alachloor in 2000 op alle 18 locaties aangetroffen. In 2004 werd de hoogste concentratie van het oorspronkelijke herbicide aangetroffen in het gebied van de bovenloop van de Chester River.In deze onderzoeken zijn alle analyses uitgevoerd. De concentraties van de stoffen zijn het ethaansulfonzuur van 2.900 ng/L metolachloor (MESA) in de Nanticoke-rivier.Het afbraakproduct MESA wordt aangetroffen in de Pocomoke River (2.100 ng/L) en Chester River (1.200 ng/L).De analytconcentratie in L) is ook het hoogst.”
Nationale waterkwaliteit-pesticiden in nationale stromen en grondwater.Het artikel uit 2006, gepubliceerd door USGS van 1992 tot 2001, heeft tot doel te antwoorden: “Wat is de kwaliteit van beken en grondwater in ons land?Hoe verandert de kwaliteit in de loop van de tijd?Wat zijn de natuurlijke kenmerken en menselijke activiteiten?Beïnvloed de kwaliteit van rivieren en grondwater.Waar zijn deze effecten het duidelijkst?Door informatie over de waterchemie, fysische kenmerken, rivierhabitats en waterorganismen te combineren, wil het NAWQA-programma een wetenschappelijk onderbouwde benadering bieden van huidige en opkomende waterproblemen en -prioriteiten. De inzichten van NAWQA.De resultaten van NAWQA helpen bij het nemen van weloverwogen beslissingen om effectief waterbeheer en strategieën voor de bescherming en het herstel van de waterkwaliteit te maken.”
Het aquatische toxiciteitsmodel van een door de landbouw gedomineerd kuststroomgebied in Californië werd in 1999 gepubliceerd in Agriculture, Ecosystem and Environment.“Het doel is om het voorkomen, de ernst, de bron en de oorzaak van aquatische toxiciteit van niet-puntbronvervuiling in kustrivieren en estuaria te onderzoeken.Inbreng van verontreinigende stoffen uit landbouw- en stedelijke gebieden in de buurt van het estuariumsysteem van de Pajaro-rivier, geselecteerde estuaria, stroomopwaartse rivieren, slib van zijrivieren. En zeven locaties in afwateringssloten voor de landbouw om zijrivieren te identificeren die afvloeiing naar het estuarium kunnen veroorzaken.Drie pesticiden (toxafeen, DDT en diazinon) bleken hoger te zijn dan de gepubliceerde toxiciteitsdrempels voor het lokale waterleven; estuariumtoxiciteit. Significant gerelateerd aan de toename van de rivierstroming.
Onderzoek naar water en menselijke gezondheid heeft uitgewezen dat triclosan en zijn giftige afbraakproducten zoetwatermeren verontreinigden.De studie, gepubliceerd in 2013 door Environmental Science and Technology, bemonsterde de sedimenten van zoetwatermeren in Minnesota, inclusief Lake Superior.De co-auteur van de studie, Dr. Bill Arnold, een professor aan de Universiteit van Minnesota, zei: “We ontdekten dat er in alle meren triclosan in de sedimenten zit, en sinds de uitvinding van triclosan in 1964 is de algehele concentratie is toegenomen.Tot op de dag van vandaag.We hebben ook ontdekt dat er zeven andere verbindingen zijn die derivaten of afbraakproducten zijn van triclosan, die zich ook in de sedimenten bevinden, en dat hun concentraties in de loop van de tijd ook toenemen.”Enkele door wetenschappers ontdekte afbraakproducten zijn polychloordibenzo-p-dioxinen (PCDD's), een klasse chemicaliën waarvan bekend is dat ze giftig zijn voor mensen en dieren in het wild.Lees het artikel “Pesticide Removal Daily News”, januari 2013.
Het voorkomen en de potentiële bronnen van pyrethroïde insecticiden in riviersedimenten van zeven grootstedelijke gebieden in de Verenigde Staten.Deze studie uit 2012, gepubliceerd in Environmental Science and Technology, beoordeelde nationale gegevens over pyrethroïde insecticiden., Vond dat “een of meer pyrethroïden werden gedetecteerd in bijna de helft van de monsters, waarvan bifenthrin het hoogste detectiepercentage heeft.Frequent (41%), en te vinden in elk grootstedelijk gebied.Gedetecteerd De frequentie van cyfluthrin, cypermethrin, permethrin en permethrin is veel lager.De pyrethroïdeconcentratie en de hyaluronzuursterfte in de 28 dagen durende proef zijn lager dan in de meeste onderzoeken naar stedelijke rivieren.Logaritmische omzetting van totale pyrethroïden Toxische eenheden (TU's) houden significant verband met de overlevingskansen, en bifenthrin kan verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van de waargenomen toxiciteit.Uit deze studie blijkt dat pyrethroïden vaak worden aangetroffen in stedelijke riviersedimenten en in rivieren kunnen worden afgezet. Giftige stoffen.Land."
Urine-biomarkers van prenatale blootstelling aan atrazine en ongunstige geboorte-uitkomsten in het PELAGIE-geboortecohort.Deze studie werd gepubliceerd in het “Environmental Health Perspective” en “evalueerde de relatie tussen nadelige geboorte-uitkomsten en biomarkers in de urine van prenatale blootstelling aan atrazine.De relatie tussen deze twee herbiciden en de blootstelling aan andere herbiciden die worden gebruikt op maïsgewassen (octazine, pretilachloor, metolachloor en acetochloor)... Deze studie maakte gebruik van een case-cohortontwerp en de case werd genest in 2002. In het prospectieve geboortecohort uitgevoerd in Bretagne, Frankrijk tot 2006. We verzamelden urinemonsters van zwangere vrouwen om vóór de 19e biomarkers van blootstelling aan pesticiden te onderzoeken.Deze studie was de eerste die de relatie tussen geboorte-uitkomsten en triazines en triazines beoordeelde.Studies naar de associatie van meerdere urine-biomarkers van blootstelling aan chlooracetanilide-herbicide.Voor landen waar atrazine nog steeds wordt gebruikt, heeft het bewijsmateriaal met betrekking tot ongunstige geboorteresultaten speciale aandacht getrokken.”
De mensenrechtenbeoordeling van luchtherbiciden in en rond Delta Lake in Oregon, het rapport uit 2011 van de Environmental and Human Rights Advisory Committee, bestudeerde de blootstelling van luchtherbiciden aan bossen in de buurt van gezinnen en hun gezondheidseffecten op deze gezinnen.“Nadat Weyerhaeuser op respectievelijk 8 en 19 april vanuit de lucht sproeide, werden urinemonsters van 34 bewoners, inclusief bewoners, aan het laboratorium van Emory University verstrekt en getest op de aanwezigheid van 4-D.Alle vierendertig ureummonsters testten positief op beide herbiciden.Twee voorbeelden: de urineproductie van atrazine bij volwassenen steeg met 129% in de urine na toediening vanuit de lucht %, een toename van 31% in urine 2,4-D, een toename van 163% in het urinevolume van atrazine in de urine van een volwassen vrouw inwoner, en 54 en enkele maanden geleden Vergeleken met het uitgangsniveau is het percentage 2,4-D in de urine na toediening vanuit de lucht toegenomen.Vanuit het perspectief van mensenrechtennormen kan dit de verantwoordelijkheid van het agentschap met zich meebrengen.”
Acute pesticideziekten gerelateerd aan off-target drift van pesticiden veroorzaakt door landbouwtoepassingen: 11 landen, 1998-2006, de studie werd gepubliceerd in het “Environmental Health Perspective”, “schat de incidentie van acute ziekten veroorzaakt door drift van pesticiden bij landbouwtoepassingen in de open lucht. , en karakteriseren van blootstelling aan drift en ziekte.”De resultaten laten zien: “Van 1998 tot 2006 hebben we 2945 gevallen gevonden die verband hielden met het verlies van landbouwpesticiden in 11 staten.Uit onze bevindingen blijkt dat 47% van de mensen blootstaat op het werk, dat 92% van de mensen aan minder ernstige ziekten lijdt en dat 14% van de kinderen (<15 jaar) hieraan lijdt.Gedurende deze negen jaar varieerde de jaarlijkse incidentie van 1,39 tot 5,32 per miljoen mensen.In Californië. Van de vijf landbouwintensieve county's bedraagt ​​het totale aantal landarbeiders (miljoen persoonsjaren) 114,3, overige werknemers 0,79, niet-beroepsbevolking 1,56 en inwoners 42,2.De toepassing van ontsmettingsmiddelen in de bodem neemt het grootste deel voor zijn rekening (45%). Luchtvaarttoepassingen waren goed voor 24% van de gevallen.Gemeenschappelijke factoren die gevallen van drift veroorzaken, zijn onder meer weersomstandigheden, onjuiste afdichting van begassinglocaties en onzorgvuldigheid van applicators in de buurt van niet-doelgebieden.De studie concludeerde: “Vanwege de blootstelling aan zwerfafval hebben landbouwarbeiders en bewoners in landbouwgebieden het hoogste percentage pesticidevergiftiging, en bodemontsmetting is het grootste gevaar, dat grote zwerfongelukken veroorzaakt.Onze onderzoeksresultaten benadrukken gebieden waar interventies kunnen worden verminderd door afwijkingen.
Leveren orale anticonceptiva een belangrijke bijdrage aan de oestrogeniteit van drinkwater?In het onderzoek uit 2011 werd de literatuur over verschillende bronnen van oestrogeen in oppervlaktewater, water en drinkwater beoordeeld om te bepalen of OC's de bron zijn van oestrogeen in oppervlaktewater, waarbij de nadruk lag op de actieve moleculen uit OC.De auteur ontdekte dat industriële en agrarische hulpbronnen niet alleen oestrogeen vrijgeven, maar ook andere schadelijke chemicaliën die oestrogeen kunnen nabootsen.Deze verbindingen verhogen de algehele oestrogeenvervuiling van onze watervoorziening.De studie identificeerde pesticiden als een bijdragende factor aan oestrogeen in water.Verschillende pesticiden worden xeno-oestrogenen genoemd.Ze bootsen oestrogeen na en vernietigen het endocriene systeem.Het onderzoek “Zullen orale anticonceptiva een belangrijke bijdrage leveren aan oestrogeen in drinkwater?”werd gepubliceerd in Environmental Science and Technology.Lees de artikelen in het “Pesticide Removal Daily News” sinds december 2010.
De kenmerken van de menstruatiecyclus en reproductieve hormoonspiegels van vrouwen die worden blootgesteld aan azine in drinkwater “Environmental Research” Het in 2011 gepubliceerde rapport “bestudeerde de relatie tussen blootstelling aan azine in drinkwater en de functie van de menstruatiecyclus (inclusief reproductieve hormoonspiegels).De relatie tussen 18-40-jarige vrouwen die in agrarische gemeenschappen wonen, beantwoordde de vragenlijst (n = 102) in het geval van uitgebreid gebruik van atrazine (Illinois) en laag gebruik van atrazine (Vermont).Er worden menstruatiecyclusdagboeken (n=67) en dagelijkse urinemonsters verstrekt voor analyse van luteïniserend hormoon (LH), estradiol en progesteronmetabolieten (n=35).Tekenen van blootstelling zijn onder meer de verblijfsstatus, kraanwater, gemeentelijk water en de concentratie van atrazine en chloortriazine in de urine, en de geschatte dosis waterverbruik.Vrouwen die in Illinois wonen, rapporteren vaker onregelmatige menstruatiecycli (odds (OR) = 4,69; 95% betrouwbaarheidsinterval (BI)): 1,58-13,95), en het interval tussen twee maanden is meer dan 6 weken (OR = 6,16; 95%-BI: 1,29-29,38).Dagelijkse consumptie van> 2 kopjes ongefilterd Illinois-water zal het risico op onregelmatige menstruaties vergroten (OR = 5,73; 95% BI: 1,58-20,77).De geschatte “dosis” r en chloortriazine in kraanwater is omgekeerd evenredig met de gemiddelde metabolieten van estradiol in de middelste luteale fase.De "dosis" van de gemeentelijke concentratie van dezine is direct gerelateerd aan de lengte van de folliculaire periode en omgekeerd gerelateerd aan het gemiddelde metabolietniveau van progesteron in de tweede luteale fase.Uit het voorlopige bewijsmateriaal dat wij leveren blijkt dat het blootstellingsniveau aan atrazine lager is dan dat van de Amerikaanse EPA MCL, wat verband houdt met de onregelmatige toename van de menstruatiecyclus.De verlenging houdt verband met de afname van het niveau van endocriene biomarkers in de menstruatiecyclus van onvruchtbaarheid.”
Beoordeling van het risico dat pesticiden van grasgras in het drinkwater terechtkomen.Cornell University (Cornell University), uitgebracht in 2011, voerde een risicobeoordeling uit voor de menselijke gezondheid van de afvoer van pesticiden uit gazons en golfbanen op 9 menselijke locaties met behulp van het Destiny- en transportmodelprogramma.De concentraties van pesticiden van 37 grasbestrijdingsmiddelen die geregistreerd waren voor gebruik op golfbanen werden vergeleken met de drinkwaternormen. Voor fairways veroorzaakten zowel isoproturon als 24-D acute en chronische risico's op meer dan 3 locaties.Alleen de potentiële risico's van het gebruik van chloorbutanil op greens en T-shirts zijn gevonden.MCPA, grasdione en 24-D toegepast op gazons kunnen acute en chronische risico's veroorzaken.De concentratie acefaat aangebracht op de fairways met acute RQ≥0,01 op de vier locaties was het hoogst, en de concentratie oxadiazon aangebracht op het gazon met chronische RQ≥0,01 in Houston was het hoogst.De concentratie pesticiden in de fairway is het hoogst, en de concentratie pesticiden in de green is het laagst.De grootste impact werd waargenomen in gebieden met veel jaarlijkse neerslag en lange groeiseizoenen, terwijl de minste impact werd waargenomen in gebieden met weinig neerslag.Deze resultaten geven aan dat mensen die in gebieden met hevige regenval wonen mogelijk een hogere blootstelling aan pesticiden in hun drinkwater hebben dan voorspeld door de risicobeoordeling van de Amerikaanse Environmental Protection Agency.”
Nitraatinname en het risico op schildklierkanker en schildklieraandoeningen.Een studie gepubliceerd in Epidemiology in 2010 onderzocht de inname van nitraat in openbare watervoorzieningen en diëten in een cohort van 21977 oudere vrouwen in Iowa.De relatie tussen entry- en schildklierkanker en het risico op zelfgerapporteerde hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie.Ze schreven zich in 1986 in en gebruiken al meer dan 10 jaar dezelfde waterbron.De resultaten toonden aan dat vrouwen die gedurende meer dan vijf jaar gebruik maakten van openbare watervoorzieningen met een nitraatgehalte van 5 milligram per liter (mg/liter) of hoger, een bijna drievoudige toename van het risico op schildklierkanker hadden.Een verhoogde inname van nitraat via de voeding wordt in verband gebracht met een verhoogd schildklierrisico en de prevalentie van hypothyreoïdie, maar niet met hyperthyreoïdie.Onderzoekers suggereren dat nitraten het vermogen van de schildklier om jodide te gebruiken, remmen, wat nodig is voor de schildklierfunctie.“Study on Nitrate Intake and the Risk of Thyroid Cancer and Thyroid Disease” werd gepubliceerd in epidemiologie.Lees de artikelen in het “Pesticide Removal Daily News” sinds juli 2010.
Pesticiden en geboorteafwijkingen in oppervlaktewater in de Verenigde Staten Deze studie, gepubliceerd in Acta Paediatrica in 2009, onderzocht “of het risico op geboorteafwijkingen bij levend geboren baby’s, voorzien in de maanden met de hoogste oppervlaktewaterpesticiden, groter is...”. geconcludeerd De conclusie is dat “de toename van de concentratie pesticiden onder LMP-levendgeboren baby's van april tot juli een hoger risico op geboorteafwijkingen bij zuigelingen in oppervlaktewater met zich meebrengt.Hoewel deze studie geen causaal verband tussen pesticiden en geboorteafwijkingen kan bewijzen, kan dit verband aanwijzingen geven voor de gemeenschappelijke factoren die deze twee variabelen gemeen hebben.”Lees het artikel “Pesticide Removal Daily News” sinds april 2009.
Dioxines in triclosan worden steeds vaker in water aangetroffen.Een studie gepubliceerd in 2010 door Environmental Science and Technology onderzocht sedimentkernmonsters die verzamelde gegevens bevatten van vervuiling door Pepin Lake in de afgelopen 50 jaar.Ping Lake maakt deel uit van de rivier de Mississippi, 190 kilometer stroomafwaarts van Minneapolis-St.Paul grootstedelijk gebied.De sedimentmonsters werden vervolgens geanalyseerd op triclosan, triclosan en vier dioxines uit de gehele chemische dioxinefamilie.De onderzoekers ontdekten dat, hoewel de niveaus van alle andere dioxines de afgelopen dertig jaar met 73-90% zijn gedaald, de niveaus van vier verschillende dioxines afgeleid van triclosan met 200-300% zijn gestegen.Lees het dagelijkse nieuwsbericht Beyond Pesticiden, mei 2010.
Bronwaterverbruik en de ziekte van Parkinson op het platteland van Californië.De studie uit 2009 werd gepubliceerd in het “Environmental Health Perspective” en bestudeerde 26 pesticiden, vooral 6 pesticiden.“Kies ze omdat ze het grondwater kunnen vervuilen of omdat ze schadelijk zijn voor de ziekte van Parkinson.Het werd geselecteerd en minstens 10% van onze bevolking werd blootgesteld.”Het zijn: diazinon, toxrif, propargyl, paraquat, dimethoaat en methomyl.Blootstelling aan proppropgite hangt het nauwst samen met het optreden van Parkinson, met een risicotoename van 90%.In Californië wordt het nog steeds gebruikt, voornamelijk voor noten, maïs en druiven.Toxische rif was vroeger een veel voorkomende chemische stof, die verband houdt met een 87% hoger risico op Parkinson.Hoewel het in 2001 verboden werd voor residentieel gebruik, wordt het nog steeds veel gebruikt voor gewassen in Californië.Methomyl verhoogde ook het ziekterisico met 67%.Lees het artikel “Pesticide Removal Daily News”, augustus 2009.
Afvloeiing van woningen is de bron van pyrethroïde pesticiden voor stedelijke stromen.Een studie gepubliceerd in “Environmental Pollution” uit 2009 onderzocht “de afvoer in woonwijken in de buurt van Sacramento, Californië… gedurende een jaar.Pyrethroïden zijn in elk monster aanwezig.Bifenthrin zit in water. De hoogste concentratie is 73 ng/L, en de hoogste concentratie in gesuspendeerd sediment is 1211 ng/g.Pyrethroïden zijn de belangrijkste toxicologische onderzoeksobjecten, gevolgd door cypermethrin en cyfluthrin.Bifenthrin kan afkomstig zijn van consumptie, ook al komt het seizoenspatroon van lozing uit de riolering meer overeen met professioneel gebruik als de belangrijkste bron voor gebruik door werknemers of professionele ongediertebestrijders.Bij het transport van pyrethroïden naar stedelijke stromen is de afvoer van regenwater belangrijker dan de afvoer van irrigatie in het droge seizoen.Sterke stormen kunnen binnen drie uur tot wel 250 delen bifenthrin-water afvoeren naar stedelijke rivieren, en dit geldt ook na zes maanden irrigatieafvoer.”
De toxiciteit van pyrethroïden en organofosfaatpesticiden in twee stroomgebieden aan de kust (Californië, VS) werd in 2012 gepubliceerd in "Environmental Toxicology and Chemistry", waarin de veranderingen in de concentratie en toxiciteit van organofosfaten en pyrethroïden werden bestudeerd.“Er zijn tien locaties bemonsterd in vier studiegebieden.Eén gebied werd getroffen door de stad en de rest bevond zich in agrarische productiegebieden.De vlooienwatervlo (Ceriodaphnia dubia) werd gebruikt om de watertoxiciteit te beoordelen, en de amfibie Hyalella Azteca werd gebruikt om de sedimenttoxiciteit te beoordelen.Chemie-identificatieanalyse toonde aan dat het grootste deel van de waargenomen watertoxiciteit te wijten was aan organofosfaatpesticiden, vooral de giftige rif, terwijl de sedimenttoxiciteit werd veroorzaakt door een mengsel van pyrethroïde pesticiden.De resultaten toonden aan dat zowel landgebruik in de landbouw als in de stad de giftige concentratie van deze pesticiden bijdraagt ​​aan het aangrenzende stroomgebied...'
Amandelen gebruiken organofosfaten en pyrethroïden in de San Joaquin Valley en de daarmee samenhangende milieurisico's.Deze studie uit 2012, gepubliceerd in de Journal of Soils and Sediments, gebruikte de California Pesticide Use Reports-database om de gebruikstrend van organische fosfor (OP) en pyrethroïden in amandelen van 1992 tot 2005 te bepalen. Het gebruik van OP-pesticiden in welke hoeveelheid dan ook in amandelen heeft verminderd.De resultaten van pyrethroïde pesticiden bleken echter tegengesteld te zijn.In deze studie zijn pyrethroïden minder schadelijk voor het milieu dan OP.De resultaten laten zien dat “het gebruik van pesticiden in de intensieve landbouw en de daarmee gepaard gaande milieurisico’s een negatieve impact hebben op de biodiversiteit.”
Detectie van het neonicotinoïde insecticide imidacloprid in oppervlaktewater van drie landbouwgebieden in Californië, VS, 2010-2011; de studie uit 2012, gepubliceerd in het Environmental Pollution and Toxicology Bulletin van 2012, verzamelde in drie landbouwgebieden in Californië 75 oppervlaktewatermonsters in het district, en de Het insecticide imidacloprid “neonicotinoïden” werd geanalyseerd.Er zijn monsters genomen tijdens het relatief droge irrigatieseizoen in Californië in 2010 en 2011. Imidacloprid werd aangetroffen in 67 monsters (89%).De concentratie overschreed de standaard 1,05 μg/l (19%) voor chronische ongewervelde waterorganismen in 14 monsters van de Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA).De concentraties zijn over het algemeen ook groter dan vergelijkbare toxiciteitsrichtlijnen die voor Europa en Canada zijn opgesteld.De resultaten tonen aan dat imidacloprid gewoonlijk naar andere plaatsen migreert en het oppervlaktewater vervuilt, en dat de concentratie ervan waterorganismen kan schaden na gebruik onder geïrrigeerde landbouwomstandigheden in Californië.”
Het niveau van het fungicide chloortalidon en corticosteron bij amfibieën, immuniteit en sterfte zijn niet-lineair.Een studie gepubliceerd in de “Environmental Health View” in 2011 toonde aan dat chloorthalonil, het meest gebruikte fungicide in de Verenigde Staten, in lage doses ook kikkers kan doden.Volgens de onderzoekers wordt chemische vervuiling beschouwd als de op een na grootste bedreiging voor water- en amfibieënsoorten in de Verenigde Staten.Omdat veel belangrijke amfibiesystemen vergelijkbaar zijn met mensen, zijn onderzoekers van mening dat amfibieën een onderbenut model kunnen zijn voor het bestuderen van de effecten van chemische stoffen op de menselijke gezondheid in het milieu, en hebben ze getracht de reactie van amfibieën op chloorthalonil te kwantificeren.Lees het artikel “Pesticide Removal Daily News”, april 2011.
De impact van mierenbestrijdingstechnologie op de afvoer en werkzaamheid van pesticiden. Deze studie uit 2010, gepubliceerd in Pest Management Science, onderzocht de afvoer van mieren rond woningen (vooral bifenthrin- of fipronil-sprays).“In 2007 bedroeg de gemiddelde concentratie van bifenthrin-spray in irrigatiewater 14,9 microgram L (-1) 1 week na de behandeling, en 2,5 microgram L (-1) na 8 weken. Dit is hoog genoeg.Giftig voor gevoelige waterorganismen.Daarentegen werd na 8 weken behandeling met bifenthringranulaat geen concentratie gedetecteerd in het afvoerwater.De gemiddelde concentratie fipronil gebruikt als perifere spray na behandeling was 4,2 microgram l (-1) gedurende 1 week en 0,01 microgram l (-1) na 8 weken.De eerste waarde geeft ook aan dat het gevoelig kan zijn voor organismen.In 2008 verminderde het gebruik van sproeivrije gebieden en perifere toepassingen van naaldstroom de afvoer van pesticiden.”
Transport van pesticiden in oppervlakteafvoer van wormgrasland: de relatie tussen pesticidekenmerken en openbaar vervoer.De studie werd in 2010 gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Toxicology and Chemistry. Het experiment was bedoeld om “de grasmat te meten als de hoeveelheid pesticiden in de afvoer van golfbanen” om de factoren die de beschikbaarheid van chemicaliën en het massatransport beïnvloeden beter te begrijpen.Bij aankoop op de markt wordt het toegepaste giftige rif, fluoracetonitril, methacrylzuur (MCPP), dimethylaminezout van 2,4-dichloorfenoxyazijnzuur (2,4-D) of 1% tot 23% dicamba vóór de gesimuleerde neerslag (62 + /- 13 mm), werd de pesticideformulering aangebracht met een markeersnelheid van 23 +/- 9 uur.Het tijdsverschil tussen het planten van de holle tandkern en de afvoer heeft geen significante invloed op de afvoer of het percentage toegepaste chemicaliën in de afvoer.Met uitzondering van de giftige rif werden alle van belang zijnde chemicaliën gedetecteerd in het initiële afvoermonster en tijdens de gehele afvoer.De chemische kaarten van deze vijf pesticiden volgen de trend van de mobiliteitsclassificatie gerelateerd aan de organische koolstofverdelingscoëfficiënt (K(OC)) in de bodem.De gegevens die uit dit onderzoek zijn verzameld, bieden informatie over het transport van chemische stoffen in de afvoer van gras, die kan worden gebruikt voor simulaties om het potentieel voor vervuiling door niet-puntbronnen te voorspellen en ecologische risico's in te schatten.”
Atrazine induceert volledige feminisering en chemische castratie bij Afrikaanse mannelijke kikkers (Xenopus laevis).Deze studie, gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences in 2010, “bewijst de reproductieve gevolgen van atrazine bij volwassen amfibieën.Mannetjes die aan rdesine zijn blootgesteld, worden beide gedemasceerd (chemische castratie). Ze werd opnieuw volledig gefeminiseerd tot volwassen vrouwtjes.10% van de blootgestelde genetische mannetjes ontwikkelde zich tot functionele vrouwtjes, die paren met niet-blootgestelde mannetjes en eieren met eieren produceren.Mannen die worden blootgesteld aan radixine lijden aan verminderd testosteron. De grootte van de voortplantingsklieren is verminderd, de ontwikkeling van het strottenhoofd is demasculine/feminized, het paringsgedrag is geremd, de spermatogenese is verminderd en de vruchtbaarheid is verminderd.”Deze studie “Atrazine induceerde complete vrouwtjes bij Afrikaanse mannelijke kikkers (Xenopus laevis) Gepubliceerd in “Chemistry and Chemical Castration”.Lees het dagelijkse nieuwsbericht Beyond Pesticiden, maart 2010.
De persistentie van triclosan in afvalwaterzuiveringsinstallaties en de potentiële toxische effecten ervan op rivierbiofilms.Deze studie, gepubliceerd in Aquatic Toxicology in 2010, onderzocht de effecten van triclosan dat wordt geloosd door afvalwaterzuiveringsinstallaties in de Middellandse Zee op algen en bacteriën..“Een reeks experimentele kanalen wordt gebruikt om de kortetermijneffecten van triclosan op biofilmalgen en bacteriën (van 0,05 tot 500 μgL-1) te testen.De concentratie triclosan gerelateerd aan het milieu leidt tot een toename van de bacteriële dood, en de concentratie zonder effect (NEC) is 0,21 μgL-1.Bij de hoogste geteste concentratie waren dode bacteriën verantwoordelijk voor 85% van het totale aantal bacteriën.Triclosan is giftiger voor bacteriën dan algen.Naarmate de concentratie triclosan toeneemt (NEC = 0,42 μgL-1), wordt de fotosynthese-efficiëntie geremd en wordt het niet-fotochemische uitdovingsmechanisme verminderd.De toename van de triclosanconcentratie heeft ook invloed op de levensvatbaarheid van diatomeeëncellen.Algentoxiciteit kan het gevolg zijn van een indirect effect op de biofilmtoxiciteit, maar wordt waargenomen bij alle algengerelateerde eindpunten. De duidelijke en geleidelijke afname van de resultaten duidt op het directe effect van het fungicide.De toxiciteit die wordt gedetecteerd op de niet-doelwitcomponenten die naast elkaar voorkomen in de biofilm, het vermogen van triclosan om te overleven via het proces van de rioolwaterzuiveringsinstallatie en het unieke lage verdunningsvermogen van het mediterrane systeem zullen de relevantie van triclosan-toxiciteit verder reiken dan alleen bacteriën in aquatische habitats. .”
Pyrethroïde insecticiden in zalmstromen in steden in de Pacific Northwest werden in 2010 gepubliceerd in “Environmental Pollution”, “Sediments in Oregon and Washington State… om het huidige gebruik van pyrethroïde insecticiden in woonwijken te bepalen. Of de insecticiden aquatische habitats bereiken, en of hun concentraties zijn zeer giftig” voor gevoelige ongewervelde dieren.Ongeveer een derde van de 35 sedimentmonsters bevatte meetbare pyrethroïden.Met betrekking tot de toxiciteit van in het water levende organismen is bifenthrin de meest zorgwekkende pyrethroïde, in overeenstemming met eerdere onderzoeken elders.”
Atrazine vermindert de reproductie van vette vis (Pimephales promelas).Deze studie, gepubliceerd in 2010 in aquatische toxicologie, stelde vette vissen bloot aan atrazine en observeerde de effecten op de eierproductie, weefselafwijkingen en hormoonspiegels.Onder omstandigheden die beneden de EPA-richtlijnen voor waterkwaliteit liggen, worden vissen gedurende maximaal 30 dagen blootgesteld aan concentraties variërend van 0 tot 50 microgram per liter desine.Onderzoekers hebben ontdekt dat atrazine de normale voortplantingscyclus verstoort, en dat vissen niet zoveel eieren zullen leggen na blootstelling aan atrazine.Vergeleken met niet-blootgestelde vissen was de totale eierproductie van vissen die aan atrazine waren blootgesteld binnen 17 tot 20 dagen na blootstelling lager.Vissen die aan atrazine werden blootgesteld, legden minder eieren en de voortplantingsweefsels van zowel mannetjes als vrouwtjes waren abnormaal.Lees “Daily News Beyond Pesticiden”, juni 2010.
Het effect van nanodeeltjes op de embryo's van zwartkopvette vissen.Deze studie, gepubliceerd in Ecotoxicology in 2010, stelde de zwartkopvis gedurende 96 uur bloot aan verschillende concentraties gesuspendeerde of geroerde nanodeeltjesoplossingen tijdens verschillende stadia van zijn ontwikkeling.Toen men het nanozilver liet bezinken, werd de toxiciteit van de oplossing verschillende keren verminderd, maar het veroorzaakte nog steeds de misvorming van kleine vissen.Ongeacht de ultrasone behandeling kan nanozilver onregelmatigheden veroorzaken, waaronder hoofdbloedingen en oedeem, en uiteindelijk de dood.Onderzoekers hebben ontdekt dat nanozilver dat is gesoniceerd of gesuspendeerd in een oplossing giftig en zelfs dodelijk is voor giftige witvissen.Vette vis is een soort organisme dat vaak wordt gebruikt om de toxiciteit voor het waterleven te meten.Lees het dagelijkse nieuwsbericht Beyond Pesticiden, maart 2010.
Een kwalitatieve meta-analyse onthult de consistente effecten van radix op zoetwatervissen en amfibieën.De studie uit 2009, gepubliceerd in het “Environmental Health Perspective”, analyseerde meer dan 100 wetenschappelijke onderzoeken uitgevoerd op 100 radix.De onderzoekers ontdekten dat Tianjin een subletaal indirect effect heeft op vissen en amfibieën, vooral de vernietiging van de immuniteit., Hormonen en voortplantingssysteem.“Atrazine verminderde de omvang van de metamorfose of bijna-metamorfose in 15 van de 17 onderzoeken en 14 van de 14 soorten.Atrazine verbeterde amfibieën en vissen in 12 van de 13 onderzoeken.In 6 van de 7 onderzoeken werd het anti-roofdiergedrag verminderd en in 6 van de 7 onderzoeken werd het reukvermogen van vissen tegen amfibieën verminderd.De reductie van 13 immuunfunctie-eindpunten en 16 infectie-eindpunten ging gepaard met de reductie van. In 7 van de 10 onderzoeken veranderde deflux ten minste één aspect van de gonadale morfologie en bleef de gonadale functie beïnvloeden.In 2 van de 2 onderzoeken was de spermatogenese in 7 onderzoeken veranderd.In 6 van de onderzoeken werd de concentratie geslachtshormonen veranderd.Atrazine had in vijf onderzoeken geen invloed op vitellogenine, en aromatase werd aan slechts één van de zes onderzoeken toegevoegd.”Lees “Agrochemical Daily News”, oktober 2009.
Organohalogeenverontreinigende stoffen en metabolieten in de hersenen van dolfijnen in de westelijke Noord-Atlantische Oceaan.Een onderzoeksrapport gepubliceerd in “Environmental Pollution” uit 2009 identificeerde verschillende verontreinigende stoffen, waaronder organochloorpesticiden (OC’s), polychloorbifenylen (PCB’s), gehydroxyleerde PCB’s (OH-PCB’s), methylsulfonylPCB’s (MeSO2-PCB’s), polybroomdifenylether (PBDE) vlam Vertragers en OH-PBDE's worden aangetroffen in het hersenvocht en de grijze stof van het cerebellum van verschillende zeezoogdieren, waaronder de kortsnuitdolfijn, Atlantische witsnuitdolfijnen en grijze zeehonden. De concentratie van PCB's is verrassend hoog. Onderzoekers hebben ontdekt dat de concentratie van PCB's in grijs afgesloten hersenvocht is één deel per miljoen. Lees het dagelijkse nieuwsbericht Beyond Pesticiden, mei 2009.
Van 1995 tot 2004 was biseksualiteit wijdverbreid onder de Amerikaanse rivierbaarzen (Micropterus spp.).In het onderzoek uit 2009, gepubliceerd in Aquatic Toxicology, werd de biseksualiteit onder zoetwatervissen in negen stroomgebieden in de Verenigde Staten beoordeeld.“Testiculaire eicellen (voornamelijk mannelijke testikels die vrouwelijke geslachtscellen bevatten) zijn de meest voorkomende vorm van geslachtsgemeenschap, hoewel een vergelijkbaar aantal mannelijke (n = 1477) en vrouwelijke (n = 1633) vissen werd onderzocht.Bij 3% van de vissen werd biseksualiteit aangetroffen.Van de 16 onderzochte soorten werden op 111 locaties 4 soorten (25%) en 34 vissen (31%) seksuele status aangetroffen.Biseksualiteit komt niet bij meerdere soorten op dezelfde locatie voor, maar komt het meest voor bij largemouth bass (Micropterus salmoides; mannetjes 18%) en smallmouth bass (M. dolomieu; mannetjes 33%).Het aandeel biseksuele vissen in elk deel van largemouth bass is 8-91%, en smallmouth bass is 14-73%.In het zuidoosten van de Verenigde Staten is de incidentie van biseksualiteit het hoogst, in Apalachicola zijn Sa Biseksuele largemouth bass aanwezig op alle locaties in de stroomgebieden van de Fanner en Xiaojian.Ongeacht of biseksualiteit, totaal kwik, trans-HCB, p, p'-DDE, p, p'-DDD en PCB's worden waargenomen. Het is de meest frequent gedetecteerde chemische verontreinigende stof op alle locaties.
Een reeks verontreinigende stoffen: hoe mengsels van pesticiden met een lage concentratie de watergemeenschappen beïnvloeden.Dit onderzoeksrapport, gepubliceerd in Oecologia in 2009, “bestudeert hoe vijf pesticiden (malathion, carbaryl, vergiftigingsrif, diazinon en endosulfan) en vijf herbiciden (glyfosaat, atrazine, acetochloor), lage concentratie (2-16 ppb) alachloor, alachloor, moeten worden toegepast. en 2,4-D) Het zal gevolgen hebben voor de watergemeenschap bestaande uit zoöplankton, fytoplankton, epifyten en larvale amfibieën (grijze boomkikker, boomkikker, bonte luipaard en luipaardkikker, Rana pipiens).Ik gebruikte buitenmedia en controleerde elk pesticide afzonderlijk, een mengsel van pesticiden, een mengsel van herbiciden en een mengsel van alle tien pesticiden.
De toxiciteit van de twee insecticiden voor niet-nucleaire organismen in Californië, VS, en de relatie ervan met de afname van het aantal amfibieën.Een studie gepubliceerd in 2009 in “Environmental Toxicology and Chemistry” onderzocht de twee meest gebruikte insecticiden in centraal Californië.Insectenmiddelen - de chronische toxiciteit van rif en endosulfan.De larven van de Pacifische boomkikker (Pseudacris regilla) en de uitloper van de geelvoetkikker (Rana boylii), amfibieën, zijn in aantal afgenomen en leven en reproduceren in de graslanden rond de Sierra Nevada.De onderzoekers stelden de larven door middel van metamorfose bloot aan pesticiden uit Gosner-stadium 25 tot 26.De geschatte mediane dodelijke concentratie (LC50) van giftig rif is 365″ g/l in regilla en 66,5″ g/l voor R. boylii.Onderzoekers ontdekten dat endosulfan giftiger is voor beide vergiftigingen dan voor rifvergiftiging, en bij blootstelling aan hoge concentraties endosulfan is de ontwikkeling van de twee soorten abnormaal.Endosulfan had ook invloed op de groei- en ontwikkelingssnelheid van twee soorten.Lees “Agrochemical Daily News”, juli 2009.
De moederlijke overdracht van xenobiotica en het effect ervan op de larvale gestreepte baars van de monding van de San Francisco.Uit deze in PNAS gepubliceerde studie uit 2008 blijkt dat “8 jaar veld- en laboratoriumonderzoeksresultaten erop wijzen dat ondermaatse bas voorkomt in de vroege levensfase van de monding van de San Francisco.Fatale verontreinigende stoffen hebben het estuarium blootgelegd en de bevolking is sinds de aanvankelijke ineenstorting in de jaren zeventig blijven afnemen.Biologische PCB's, polybroomdifenylethers en momenteel gebruikte pesticiden werden aangetroffen in alle eiermonsters van vissen die uit de rivier waren verzameld.De technologie die gebruik maakt van het principe van onbevooroordeelde stereologie kan ontwikkelingsveranderingen detecteren die voorheen onzichtbaar waren met standaardmethoden.Abnormaal gebruik van dooier, abnormale hersen- en leverontwikkeling en algehele groei werden waargenomen bij de larven van vissen die uit rivieren werden verzameld.
De reactie van gemeenschappen en ecosystemen op gepulseerde verstoringen van pesticiden in zoetwaterecosystemen.In de studie die in 2008 in Ecotoxicology werd gepubliceerd, werd gebruik gemaakt van aquatische media buitenshuis om de effecten van het veel voorkomende pesticide Sevin en het actieve ingrediënt carbaryl op zoetwaterplankton te bepalen. De impact van het voedselweb.“We monitorden naast de zuurstofconcentratie ook de reactie van micro-organismen, fytoplankton- en zoöplanktongemeenschappen.Kort na het aanbrengen van Sevin bereikte de carbarylconcentratie zijn piek en werd snel afgebroken, en na 30 dagen werd geen verschil in behandeling gevonden.Bij pulsbehandeling nam de overvloed, diversiteit, overvloed en zuurstofconcentratie van dieren af, terwijl de overvloed aan fytoplankton en micro-organismen toenam.Vergeleken met de voordelen van copoden bij de andere drie behandelingen, bestond het zoöplankton bij de behandeling met veel pesticiden voornamelijk uit raderdiertjes.Hoewel veel gemeenschaps- en ecosysteemkenmerken tekenen van herstel vertonen binnen 40 dagen nadat ze zijn vernietigd door gepulseerde pesticiden, zijn er nog steeds belangrijke en significante verschillen in microben-, fytoplankton- en zoöplanktongemeenschappen na de afbraak van pesticiden.”
Een onvoorziene reeks gebeurtenissen: het dodelijke effect van pesticiden op kikkers bij subletale concentraties.Deze studie, gepubliceerd in “Ecology Applications” in 2008, “bestudeerde hoe lage concentraties in verschillende hoeveelheden, tijden en doses (10-250 microgram/liter) van 's werelds meest voorkomende insecticide (malathion) gebruikt kunnen worden.De frequentie beïnvloedde watergemeenschappen met zoöplankton, fytoplankton, waterplanten en larvale amfibieën (gekweekt in twee dichtheden) gedurende 79 dagen.Alle toepassingsmethoden leiden tot de reductie van zoöplankton, wat een trofische cascade in gang zet waarin fytoplankton zich in grote aantallen vermenigvuldigt.Bij sommige behandelingen nemen concurrerende epifyten vervolgens af.Verminderde waterplanten beïnvloeden kikkers (kikkers) De metamorfosetijd van Rana pipiens heeft weinig effect.De luipaardkikker (Rana pipiens) verandert echter langer en hun groei en ontwikkeling zijn sterk verminderd.Naarmate de omgeving opdroogt, leidt dit tot de daaropvolgende dood.Daarom doodde malathion (snelle ontbinding) de amfibieën niet direct, maar veroorzaakte het een trofische cascadereactie, die indirect leidde tot de dood van een groot aantal amfibieën.Het is belangrijk om de toepassing te herhalen met de laagste concentratie (7 keer per week, elke keer 10 µg/L). “Knijpbehandeling”) heeft een 25 keer grotere impact op veel responsvariabelen dan een enkele “pulse”-toepassing.Deze resultaten zijn niet alleen belangrijk omdat malathion het meest gebruikte pesticide is, maar ook in wetlands wordt aangetroffen.En omdat het basismechanisme van de trofische cascade voor veel pesticiden hetzelfde is, biedt het mensen de mogelijkheid om veel pesticiden te voorspellen.Pesticiden beïnvloeden aquatische gemeenschappen en larvale amfibieënpopulaties.
Identificeer de belangrijkste stressoren die de macro-invertebraten in de Salinas-rivier (Californië, VS) beïnvloeden: de relatieve effecten van pesticiden en zwevende deeltjes.Deze studie uit 2006 werd gepubliceerd in Environmental Pollution over amfibieën, kevers en et al.Er zijn onderzoeken uitgevoerd om te bepalen welke stressoren het meest waarschijnlijk toxiciteit veroorzaken en zich in de California River bevinden.“Uit huidig ​​onderzoek blijkt dat pesticiden, vergeleken met zwevende sedimenten in de rivier de Salinas, een belangrijkere bron van acute stress voor macro-invertebraten zijn.”
Na te zijn blootgesteld aan lage ecologisch relevante doses van het herbicide atrazine, werden de hermafrodiete, demannelijke kikkers in 2002 gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences. In deze studie werden de effecten van atrazine op de Afrikaanse klauwkikker (Xenopus laevis) onderzocht.) De invloed van seksuele ontwikkeling.De larven worden gedurende de gehele ontwikkeling van de larve ondergedompeld in atrazine (0,01-200 ppb).We controleerden de gonadale histologie en de grootte van het strottenhoofd tijdens de metamorfose.Atrazine (> of = 0,1 ppb) veroorzaakt hermafrodiet en verhardt de keel van naakte mannen (> of = 1,0 ppb).Daarnaast controleerden we de plasmatestosteronniveaus van seksueel volwassen mannen.Bij blootstelling aan 25 ppb atrazine daalden de testosteronniveaus van mannelijke X. laevis 10 keer.Onze hypothese was dat atrazine aromatase zou induceren en de omzetting van testosteron in oestrogeen zou bevorderen.Deze vernietiging van de productie van steroïden kan de demasculinisatie van het mannelijke strottenhoofd en de productie van hermafroditisme verklaren.Effectief zoals gerapporteerd in het huidige onderzoek. Het niveau is een realistische blootstelling, wat aangeeft dat andere amfibieën die in het wild aan atrazine worden blootgesteld, mogelijk risico lopen op een verminderde seksuele ontwikkeling.Dit brede scala aan verbindingen en andere hormoonontregelaars in het milieu kan een factor zijn in de afname van het aantal amfibieën wereldwijd.”
Contact|Nieuws en media|Siteoverzicht ManageSafe™|Gereedschap wijzigen|Rapport over pesticide-incidenten indienen|Pesticidenportaal|Privacybeleid|Stuur nieuws, onderzoek en verhalen