Nowy raport wskazuje na wrażliwość dwóch ważnych wektorów wirusów mszyc na pyretroidy.W tym artykule Sue Cowgill, starszy naukowiec ds. ochrony roślin AHDB (Pest), zbadała konsekwencje wyników dla plantatorów ziemniaków.
Obecnie hodowcy mają coraz mniej sposobów zwalczania szkodników owadzich.„Projekt Krajowego planu działań w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów” uznaje, że takie obawy będą zachęcać ludzi do rozwijania odporności.Chociaż może to ostatecznie zapewnić kompleksową strategię zarządzania opornością na pestycydy;w perspektywie krótkoterminowej musimy wykorzystać dostępne obecnie informacje i pestycydy.
Jeśli chodzi o zarządzanie, ważne jest, aby wyraźnie rozważyć kwestię wirusa.Różnią się szybkością, z jaką są zbierane i rozprzestrzeniane przez mszyce.To z kolei wpłynie na skuteczność środka owadobójczego i szkodliwość docelowych mszyc.W przypadku ziemniaków wirusy o znaczeniu handlowym dzielą się na dwie kategorie.
W Wielkiej Brytanii wirus liściozwoju ziemniaczanego (PLRV) jest przenoszony głównie przez mszyce brzoskwiniowo-ziemniaczane, ale wirus może dotyczyć również innych osiadłych mszyc, takich jak mszyce ziemniaczane.
Mszyce żerują i absorbują PLRV, ale zanim będą mogły go rozprzestrzenić, minie kilka godzin.Jednakże zakażone mszyce mogą nadal rozprzestrzeniać wirusa przez całe życie (jest to wirus „trwały”).
Ze względu na opóźnienie czasowe można zasadnie oczekiwać, że pestycydy pomogą przerwać cykl przenoszenia.Dlatego stan oporności ma kluczowe znaczenie w leczeniu PLRV.
Nietrwałe wirusy ziemniaka, takie jak wirus Y (PVY), stanowią największy problem w produkcji ziemniaków w Wielkiej Brytanii.
Kiedy mszyce wystają z liści, cząsteczki wirusa zbierają się na końcach ich aparatów gębowych.Można je dostarczyć w ciągu kilku minut, jeśli nie kilku sekund.Nawet jeśli ziemniaki nie są tradycyjnym żywicielem mszyc, nadal mogą zostać zainfekowane przez przypadkowe wykrycie mszyc.
Szybkość rozprzestrzeniania się oznacza, że ​​pestycydom często trudno jest przerwać ten cykl.Oprócz coraz większego polegania na zwalczaniu niechemicznym, w przypadku tych wirusów należy uwzględnić większą liczbę gatunków mszyc.
Według naukowców mszyce brzoskwiniowo-ziemniaczane, mszyce zbożowe, mszyce wiśniowo-wiśniowo-owsowe i mszyce wierzbowo-marchewkowe to kluczowe gatunki spokrewnione z PVY w szkockich sadzeniakach.
Ze względu na jej kluczową rolę w rozprzestrzenianiu się PLRV i PVY konieczne jest zrozumienie statusu odporności mszyc.Niestety okazał się skuteczny w wytwarzaniu odporności – około 80% brytyjskich próbek wykazywało odporność na pyretroidy – w dwóch postaciach:
Istnieją doniesienia o oporności na neonikotynoidy u mszyc brzoskwiniowo-ziemniaczanych za granicą.Co roku w Wielkiej Brytanii poddawana jest ograniczona liczba próbek na miejscu poddawanych badaniu przesiewowemu w celu monitorowania ich zmniejszonej wrażliwości na acetamid, fluniamid i spirotetraminę.Jak dotąd nie ma dowodów na zmniejszoną wrażliwość na te substancje czynne.
Początkowe obawy dotyczące odporności mszyc zbożowych na pyretroidy sięgają 2011 roku. W porównaniu z w pełni podatną mszycą zbożową potwierdzono obecność mutacji kdr i wykazano, że do zabicia odporności potrzeba około 40 razy większej aktywności.
Opracowano technikę badania przesiewowego mutacji kdr u mszyc (z krajowej sieci pułapek wodnych).W 2019 roku zbadano próbki z pięciu pułapek i aż 30% mszyc ma tę mutację.
Jednakże tego typu test nie może dostarczyć informacji na temat innych form oporności.W rezultacie do 2020 r. z pól zbożowych pobrano również niewielką liczbę (5) próbek żywych mszyc zbożowych i zbadano je w laboratoryjnych testach biologicznych.Od 2011 roku oznacza to, że siła odporności nie wzrosła, a mszyce zbożowe mogą nadal wykazywać jedynie odporność na kdr.
W rzeczywistości stosowanie oprysków pyretroidowych w maksymalnej zalecanej ilości powinno zwalczać mszyce zbożowe.Jednakże ich wpływ na przenoszenie PVY jest bardziej zależny od czasu lotu i częstotliwości mszyc zbożowych niż od stanu odporności mszyc.
Chociaż istnieją doniesienia, że ​​mszyce owsa wiśniowego z Irlandii mają zmniejszoną wrażliwość na pyretroidy, testy biologiczne na próbkach Wielkiej Brytanii rozpoczęte w 2020 r. (21) nie wykazały istnienia tego problemu.
Obecnie pyretroidy powinny być w stanie zwalczać mszyce owsa czeremchowego.To dobra wiadomość dla plantatorów zbóż zaniepokojonych BYDV.BYDV to trwały wirus, który łatwiej jest kontrolować za pomocą pestycydów niż PVY.
Obraz mszyc wierzbowo-marchewkowych nie jest jasny.W szczególności badacze nie dysponują danymi historycznymi na temat podatności szkodników na pyretroidy.Bez danych na temat w pełni wrażliwej formy mszyc nie da się obliczyć współczynnika odporności (jak to robią mszyce zbożowe).Inną metodą jest użycie równoważnej częstotliwości pola do badania mszyc.Do tej pory przetestowano w ten sposób tylko sześć próbek, a wskaźnik śmiertelności waha się od 30% do 70%.Aby uzyskać pełniejszą wiedzę na temat tego szkodnika, potrzeba większej liczby próbek.
Żółta sieć zlewni AHDB zapewnia lokalne informacje o lotach GB.Wyniki z 2020 r. podkreślają zmienność liczby i gatunków mszyc.
Strona Mszyce i wirusy zawiera ogólne informacje, w tym stan odporności i informacje o programie oprysków.
Ostatecznie branża musi przejść na zintegrowane podejście.Obejmuje to środki długoterminowe, takie jak zarządzanie źródłami zaszczepienia wirusa.Oznacza to jednak również stosowanie innych metod alternatywnych, takich jak stosowanie międzyplonów, ściółki i oleju mineralnego.Są one badane w sieci farm SPot AHDB i mamy nadzieję, że próby i wyniki będą dostępne w 2021 r. (w zależności od postępów w kontrolowaniu zupełnie innego wirusa).