დიფენოკონაზოლს, ტებუკონაზოლს, პროპიკონაზოლს, ეპოქსიკონაზოლს და ფლუსილაზოლს აქვთ მაღალი PK მაჩვენებლები, რომელი ტრიაზოლია უკეთესი სტერილიზაციისთვის?

ბაქტერიციდული სპექტრი: დიფენოკონაზოლი > ტებუკონაზოლი > პროპიკონაზოლი > ფლუსილაზოლი > ეპოქსიკონაზოლი

სისტემური: ფლუსილაზოლი ≥ პროპიკონაზოლი > ეპოქსიკონაზოლი ≥ ტებუკონაზოლი > დიფენოკონაზოლი

დიფენოკონაზოლი: ფართო სპექტრის ფუნგიციდი დამცავი და თერაპიული ეფექტით და კარგი ეფექტი აქვს ანტრაქნოზზე, თეთრ ლპობაზე, ფოთლის ლაქაზე, ჭრაქისა და ჟანგზე.

ტებუკონაზოლი: ფართო სპექტრის ფუნგიციდი სამი დაცვის, მკურნალობისა და აღმოფხვრის ფუნქციით.მას აქვს ფართო ბაქტერიციდული სპექტრი და ხანგრძლივი ეფექტი.ერადიკაციის ეფექტი ძლიერია, სტერილიზაცია სწრაფია და მარცვლეული კულტურების მოსავლიანობა უფრო აშკარაა.უმჯობესია ძირითადად ლაქების დამიზნება (ფოთლის ლაქა, ყავისფერი ლაქა და ა.შ.).

 

დიფენოკონაზოლი

პროპიკონაზოლი: ფართო სპექტრის ფუნგიციდი, დამცავი და თერაპიული ეფექტით, სისტემური თვისებებით.იგი ძირითადად გამოიყენება ბანანზე ფოთლის ლაქების გასაკონტროლებლად და ძირითადად გამოიყენება დაავადების ადრეულ სტადიაზე.ეფექტი არის სწრაფი და ძალადობრივი

 

ეპოქსიკონაზოლი: ფართო სპექტრის ფუნგიციდი, როგორც დამცავი, ასევე თერაპიული ეფექტით.უფრო მეტად გამოიყენება მინდვრის და სამხრეთ ხეხილის ხეებში, უკეთესია მარცვლეულისა და ლობიოს ჟანგისა და ფოთლოვანი დაავადების დროს.

 

ფლუსილაზოლი: ყველაზე აქტიური ფუნგიციდი, განსაკუთრებული ზემოქმედებით ქატოზე

 

უსაფრთხოება: დიფენოკონაზოლი > ტებუკონაზოლი > ფლუსილაზოლი > პროპიკონაზოლი > ექსიკონაზოლი

 

დიფენოკონაზოლი: არ შეიძლება დიფენოკონაზოლის შერევა სპილენძის პრეპარატებთან, წინააღმდეგ შემთხვევაში ის ამცირებს ეფექტურობას.

 

ტებუკონაზოლი: მაღალი დოზებით, მას აქვს აშკარა ინჰიბიტორული მოქმედება მცენარის ზრდაზე.ის სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ნაყოფის გაფართოების პერიოდში და თავიდან უნდა იქნას აცილებული მგრძნობიარე პერიოდები, როგორიცაა ყვავილობის პერიოდი და კულტურების ახალგაზრდა ხილის პერიოდი, რათა თავიდან იქნას აცილებული ფიტოტოქსიურობა.

 

პროპიკონაზოლი: ის არასტაბილურია მაღალი ტემპერატურის პირობებში და ნარჩენი ეფექტის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1 თვეს.მას ასევე შეუძლია გამოიწვიოს ფიტოტოქსიკურობა ზოგიერთ ორძირიან კულტურასა და ყურძნისა და ვაშლის ცალკეულ ჯიშებზე.პროპიკონაზოლის ფოთლოვანი შესხურების საერთო ფიტოტოქსიური სიმპტომებია: ახალგაზრდა ქსოვილი გამაგრებულია, მტვრევადი, ადვილად მსხვრევადი, გასქელებული ფოთლები, ჩაბნელებული ფოთლები, მცენარის სტაგნაცია (ზოგადად არ იწვევს ზრდის შეჩერებას), ჯუჯა, ქსოვილის ნეკროზი, ქლოროზი, პერფორაცია და ა.შ. თესლის დამუშავება დააყოვნებს კოტილედონის კვირტს.

 

ეპოქსიკონაზოლი: მას აქვს კარგი სისტემური და ნარჩენი აქტივობა.გამოყენებისას ყურადღება მიაქციეთ დოზას და კლიმატს, წინააღმდეგ შემთხვევაში მიდრეკილია ფიტოტოქსიკურობისკენ.ამან შეიძლება გამოიწვიოს ფიტოტოქსიურობა ნესვისა და ბოსტნეულისთვის.პომიდორზე ეს გამოიწვევს პომიდვრის ზედა კვირტის ყვავილებს და ნაზ ნაყოფს.დეჰიდრატაცია, რომელიც ჩვეულებრივ გამოიყენება ბრინჯის, ხორბლის, ბანანის, ვაშლის გასაუმჯობესებლად, ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას შეფუთვის შემდეგ.

 

ფლუსილაზოლი: მას აქვს ძლიერი სისტემური გამტარობა, გამტარიანობა და ფუმიგაციის უნარი.ფლუსილაზოლი გრძელდება დიდი ხნის განმავლობაში და მიდრეკილია კუმულაციური ტოქსიკურობისკენ.რეკომენდებულია მისი გამოყენება 10 დღეზე მეტი ინტერვალით.

 

სწრაფი მოქმედების: ფლუსილაზოლი > პროპიკონაზოლი > ეპოქსიკონაზოლი > ტებუკონაზოლი > დიფენოკონაზოლი.

მცენარის ზრდის ინჰიბიტორული კონტრასტი

 

ტებუკონაზოლი

 

 

ტრიაზოლის ფუნგიციდებს შეუძლიათ დათრგუნონ გიბერელინების სინთეზი მცენარეებში, რის შედეგადაც მცენარის ზედა ნაწილის ნელი ზრდა და კვანძების შემცირება ხდება.

 

ინჰიბიტორული ძალა: ეპოქსიკონაზოლი > ფლუსილაზოლი > პროპიკონაზოლი > დინიკონაზოლი > ტრიაზოლონი > ტებუკონაზოლი > მიკლობუტანილი > პენკონაზოლი > დიფენოკონაზოლი > ტეტრაფლუკონაზოლი

 

ეფექტების შედარება ანტრაქნოზზე: დიფენოკონაზოლი > პროპიკონაზოლი > ფლუსილაზოლი > მიკონაზოლი > დიკონაზოლი > ეპოქსიკონაზოლი > პენკონაზოლი > ტეტრაფლუკონაზოლი > ტრიაზოლონი

 

ზემოქმედების შედარება ფოთლის ლაქაზე: ეპოქსიკონაზოლი > პროპიკონაზოლი > ფენკონაზოლი > დიფენოკონაზოლი > ტებუკონაზოლი > მიკლობუტანილი


გამოქვეყნების დრო: აგვისტო-12-2022