آفت کش ها می توانند به کشاورزان در افزایش تولید غذا، کاهش تلفات زیاد به محصولات و حتی جلوگیری از گسترش بیماری های منتقله از طریق حشرات کمک کنند، اما از آنجایی که این مواد شیمیایی ممکن است در نهایت وارد غذای انسان نیز شوند، اطمینان از ایمنی آن ضروری است.برای آفت کشی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد به نام گلایفوسیت، مردم نگران این هستند که غذا چقدر ایمن است و یکی از محصولات جانبی آن به نام AMPA چقدر ایمن است.محققان موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) در حال توسعه مواد مرجع برای پیشبرد اندازه گیری دقیق گلایفوسیت و AMPA هستند که اغلب در غذاهای جو دوسر یافت می شوند.
آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) برای سطوح آفت‌کش‌ها در غذاهایی که هنوز برای خوردن آنها بی‌خطر تلقی می‌شوند، میزان تحمل تعیین می‌کند.تولید کنندگان مواد غذایی محصولات خود را برای اطمینان از مطابقت با مقررات EPA آزمایش می کنند.با این حال، برای اطمینان از صحت نتایج اندازه گیری، آنها باید از یک ماده مرجع (RM) با محتوای گلایفوسیت شناخته شده برای مقایسه با محصولات خود استفاده کنند.
در محصولات جو دوسر یا بر پایه بلغور جو دوسر که از آفت کش های زیادی استفاده می کنند، هیچ ماده مرجعی وجود ندارد که بتوان از آن برای اندازه گیری گلایفوسیت (ماده فعال در محصول تجاری Roundup) استفاده کرد.با این حال، مقدار کمی از RM مبتنی بر مواد غذایی را می توان برای اندازه گیری سایر آفت کش ها استفاده کرد.برای توسعه گلایفوسیت و رفع نیازهای فوری تولیدکنندگان، محققان NIST یک روش آزمایشی را برای تجزیه و تحلیل گلایفوسیت در 13 نمونه غذایی تجاری مبتنی بر جو دوسر برای شناسایی مواد مرجع کاندید بهینه کردند.آنها گلایفوسیت را در همه نمونه ها شناسایی کردند و AMPA (مخفف آمینو متیل فسفونیک اسید) در سه نمونه از آنها یافت شد.
برای چندین دهه، گلایفوسیت یکی از مهم ترین آفت کش ها در ایالات متحده و جهان بوده است.طبق یک مطالعه در سال 2016، تنها در سال 2014، 125384 متریک تن گلایفوسیت در ایالات متحده استفاده شده است.این یک علف کش، یک حشره کش است که برای از بین بردن علف های هرز یا گیاهان مضر مضر برای محصولات زراعی استفاده می شود.
گاهی اوقات، مقدار باقی مانده آفت کش ها در مواد غذایی بسیار کم است.تا آنجا که به گلایفوسیت مربوط می شود، می توان آن را به AMPA نیز تجزیه کرد و همچنین می تواند روی میوه ها، سبزیجات و غلات باقی بماند.تأثیر بالقوه AMPA بر سلامت انسان به خوبی شناخته نشده است و هنوز یک منطقه فعال تحقیقاتی است.گلایفوسیت همچنین در سایر غلات و غلات مانند جو و گندم به طور گسترده ای استفاده می شود، اما جو دوسر یک مورد خاص است.
محقق NIST Jacolin Murray گفت: "جو دوسر به اندازه غلات منحصر به فرد است."ما جو را به عنوان اولین ماده انتخاب کردیم زیرا تولیدکنندگان مواد غذایی از گلیفوسیت به عنوان یک ماده خشک کننده برای خشک کردن محصولات قبل از برداشت استفاده می کنند.جو اغلب حاوی مقدار زیادی گلیفوسیت است.فسفین.»محصولات خشک می توانند برداشت را زودتر انجام دهند و یکنواختی محصول را بهبود بخشند.به گفته یکی از نویسندگان جاستین کروز (جاستین کروز)، به دلیل استفاده گسترده از گلایفوسیت، گلایفوسیت معمولاً دارای سطوح بالاتری نسبت به سایر آفت کش ها است.
13 نمونه بلغور جو دوسر در این مطالعه شامل بلغور جو دوسر، غلات صبحانه جو دوسر کوچک تا بسیار فرآوری شده و آرد جو از روش‌های کشاورزی مرسوم و ارگانیک بود.
محققان از روش بهبود یافته استخراج گلایفوسیت از غذاهای جامد، همراه با تکنیک های استاندارد به نام کروماتوگرافی مایع و طیف سنجی جرمی برای تجزیه و تحلیل گلایفوسیت و AMPA در نمونه ها استفاده کردند.در روش اول، یک نمونه جامد در مخلوط مایع حل می شود و سپس گلایفوسیت از غذا خارج می شود.سپس در کروماتوگرافی مایع، گلایفوسیت و AMPA موجود در نمونه عصاره از سایر اجزای نمونه جدا می شوند.در نهایت، طیف سنج جرمی نسبت جرم به بار یون ها را برای شناسایی ترکیبات مختلف در نمونه اندازه گیری می کند.
نتایج آنها نشان داد که نمونه‌های غلات صبحانه ارگانیک (26 نانوگرم در گرم) و نمونه‌های آرد جو دوسر ارگانیک (11 نانوگرم در گرم) کمترین میزان گلایفوسیت را داشتند.بالاترین سطح گلایفوسیت (1100 نانوگرم در گرم) در نمونه معمولی بلغور جو دوسر فوری مشاهده شد.محتوای AMPA در نمونه های ارگانیک و معمولی جو دوسر و جو دوسر بسیار کمتر از محتوای گلایفوسیت است.
محتویات تمام گلایفوسیت و AMPA در بلغور جو دوسر و دانه های جو دوسر بسیار کمتر از تحمل EPA 30 میکروگرم بر گرم است.موری گفت: "بالاترین سطح گلایفوسیت که اندازه گیری کردیم 30 برابر کمتر از حد مجاز بود."
بر اساس نتایج این مطالعه و گفتگوهای اولیه با سهامداران علاقه مند به استفاده از RM برای بلغور جو دوسر و دانه های جو دوسر، محققان دریافتند که توسعه سطوح پایین RM (50 نانوگرم در هر گرم) و سطوح بالای RM ممکن است مفید باشد.یک عدد (500 نانوگرم در گرم).این RMها برای آزمایشگاه‌های آزمایش کشاورزی و مواد غذایی و تولیدکنندگان مواد غذایی مفید هستند، که نیاز به آزمایش باقی‌مانده آفت‌کش‌ها در مواد خام خود دارند و برای مقایسه با آنها نیاز به استانداردی دقیق دارند.