Pesticiden kunnen boeren helpen de voedselproductie te verhogen, grote verliezen voor gewassen te verminderen en zelfs de verspreiding van door insecten overgedragen ziekten te voorkomen, maar aangezien deze chemicaliën uiteindelijk ook in menselijk voedsel kunnen terechtkomen, is het waarborgen van de veiligheid ervan essentieel.Voor een veelgebruikt pesticide, glyfosaat genaamd, maken mensen zich zorgen over hoe veilig het voedsel is en hoe veilig een van de bijproducten ervan, AMPA, heet.Onderzoekers van het National Institute of Standards and Technology (NIST) ontwikkelen referentiematerialen om de nauwkeurige meting van glyfosaat en AMPA, die vaak in havervoedsel worden aangetroffen, te bevorderen.
De Environmental Protection Agency (EPA) stelt toleranties vast voor het gehalte aan pesticiden in voedingsmiddelen die nog steeds als veilig worden beschouwd om te eten.Voedselproducenten testen hun producten om er zeker van te zijn dat ze voldoen aan de EPA-voorschriften.Om de nauwkeurigheid van de meetresultaten te garanderen, moeten ze echter een referentiestof (RM) met een bekend glyfosaatgehalte gebruiken om te vergelijken met hun producten.
In havermout of producten op basis van havermout waarin veel pesticiden worden gebruikt, is er geen referentiemateriaal waarmee glyfosaat (het actieve ingrediënt in het commerciële product Roundup) kan worden gemeten.Een kleine hoeveelheid op voedsel gebaseerde RM kan echter worden gebruikt om andere pesticiden te meten.Om glyfosaat te ontwikkelen en aan de onmiddellijke behoeften van fabrikanten te voldoen, hebben NIST-onderzoekers een testmethode geoptimaliseerd om glyfosaat te analyseren in 13 in de handel verkrijgbare voedselmonsters op basis van haver om kandidaat-referentiestoffen te identificeren.Ze ontdekten glyfosaat in alle monsters, en in drie ervan werd AMPA (afkorting van aminomethylfosfonzuur) aangetroffen.
Glyfosaat is al tientallen jaren een van de belangrijkste pesticiden in de Verenigde Staten en de wereld.Volgens een onderzoek uit 2016 werd alleen al in 2014 in de Verenigde Staten 125.384 ton glyfosaat gebruikt.Het is een herbicide, een insecticide, dat wordt gebruikt om onkruid of schadelijke planten die schadelijk zijn voor gewassen te vernietigen.
Soms is de hoeveelheid residuen van bestrijdingsmiddelen in voedsel erg klein.Wat glyfosaat betreft, het kan ook worden afgebroken tot AMPA en het kan ook achterblijven op fruit, groenten en granen.De potentiële impact van AMPA op de menselijke gezondheid is niet goed begrepen en is nog steeds een actief onderzoeksgebied.Glyfosaat wordt ook veel gebruikt in andere granen en granen, zoals gerst en tarwe, maar haver is een speciaal geval.
NIST-onderzoeker Jacolin Murray zei: “Haver is net zo uniek als granen.”“We kozen voor haver als eerste materiaal omdat voedselproducenten glyfosaat gebruiken als droogmiddel om gewassen te drogen vóór de oogst.Haver bevat vaak veel glyfosaat.Fosfine.”Droge gewassen kunnen de oogst vroeger maken en de uniformiteit van het gewas verbeteren.Volgens co-auteur Justine Cruz (Justine Cruz) blijkt dat vanwege het brede scala aan toepassingen van glyfosaat het gehalte aan glyfosaat doorgaans hoger is dan bij andere pesticiden.
De 13 havermoutmonsters in het onderzoek omvatten havermout, kleine tot sterk bewerkte havermoutontbijtgranen en havermeel van conventionele en biologische landbouwmethoden.
De onderzoekers gebruikten een verbeterde methode om glyfosaat uit vast voedsel te extraheren, gecombineerd met standaardtechnieken genaamd vloeistofchromatografie en massaspectrometrie, om het glyfosaat en AMPA in de monsters te analyseren.Bij de eerste methode wordt een vast monster opgelost in een vloeibaar mengsel en vervolgens wordt glyfosaat uit het voedsel verwijderd.Vervolgens worden bij vloeistofchromatografie het glyfosaat en AMPA in het extractmonster gescheiden van de andere componenten in het monster.Ten slotte meet de massaspectrometer de massa-ladingsverhouding van de ionen om verschillende verbindingen in het monster te identificeren.
Uit hun resultaten bleek dat de monsters van biologische ontbijtgranen (26 ng per gram) en monsters van biologisch havermeel (11 ng per gram) de laagste glyfosaatgehalten hadden.Het hoogste gehalte aan glyfosaat (1.100 ng per gram) werd gedetecteerd in een conventioneel instant havermoutmonster.Het AMPA-gehalte in biologische en conventionele havermout- en havergebaseerde monsters is veel lager dan het glyfosaatgehalte.
Het gehalte aan glyfosaat en AMPA in havermout en havergranen ligt ver onder de EPA-tolerantie van 30 μg/g.Murray zei: “Het hoogste glyfosaatniveau dat we hebben gemeten was 30 keer lager dan de wettelijke limiet.”
Op basis van de resultaten van dit onderzoek en voorlopige gesprekken met belanghebbenden die geïnteresseerd zijn in het gebruik van RM voor havermout en havergranen, ontdekten de onderzoekers dat het ontwikkelen van lage niveaus van RM (50 ng per gram) en hoge niveaus van RM gunstig kan zijn.Eén (500 nanogram per gram).Deze RM's zijn gunstig voor landbouw- en voedseltestlaboratoria en voedselproducenten, die de residuen van bestrijdingsmiddelen in hun grondstoffen moeten testen en een nauwkeurige standaard nodig hebben om daarmee te vergelijken.